Yazarlar

Hüseyin Besli tüm yazıları

-1- 

Devletin, dünyada başka hiçbir devlette olmadığı kadar, Türkiye Cumhuriyeti’nin başka hiçbir zamanda olmadığı kadar para dağıttığı, neredeyse para vermek için bahane aradığı bir dönemde, bir genç kızımız sosyal medya hesabına “yemek kartında 1 Lira kalmış” diye bir not bırakarak intihar eder. 

(Devletin sosyal yardımları: Gıda Yardımları, Barınma Yardımları, Yakacak Yardımı, Yaşlılık Aylığı, Engelli Aylığı, Sosyal Konut Yardımı, Eşi Vefat Etmiş Eşlere Yardım, Anne veya Babadan Kalma Emekli Aylığı, Asker Ailelerine Yardım, Öksüz ve Yetim Çocuklara Yardım, Muhtaç Asker Çocuğuna Yardım, Doğum Yardımı, Çocuk Parası, Eğitim Materyali Yardımı, Ücretsiz Kitap Dağıtımı, Şartlı Eğitim Yardımı, Engelli Yakını Aylığı, Engelli ve Hasta Bakan Aylığı vs. Bir de bunların üstüne Yerel Yönetimlerin yaptığı ayni ve nakdi yardımı koyarsak…) 

İnsanlar kendi meşreplerine ve ideolojik bagajlarına bağlı olarak bu genç kızımızı intihara götüren sebepler bulurken, intiharın sorumluluğunu da birilerine/bir yerlere yüklemeye çalışmakta. 

Ancak gördüğüm kadarıyla kimse gerçek suçluya yaklaşamamakta. 

Bu nedenle, ben iyilik olsun diye, insanları bir an önce aydınlatmak adına sorumlunun kim olduğunu söylemek istiyorum. 

İntiharın tek sorumlusu Artiz Şahan’dır. 

Artiz Şahan ki, göbek çevresini 1 cm daha genişletmek ve kafasını 1 mm daha büyütmek için birkaç tane onlu sövgü ve yergi kelimelerinden oluşan diliyle komedi adı altında toplumun temellerine karşı saldırı filmleriyle tanınan bir kişidir. 

Onun ve benzerlerinin, bu hususta devlette ve toplumda gözetilecek standartlar olmadığı için, kötücül bir dille topluma müdahale etmeleri sonucu hem toplum hem de sosyoloji zehirlenmiş durumda. 

Ne yazık ki bu zehirlenmiş sosyoloji sonunda intiharlar üretmektedir. 

-2-

Ayrıca, bu Şahangillerin meftun olduğu aydınlanmacı ve modernleştirici Batı anlayışının ürettiği bencil bireylerden sonra, birlikte yaşamak, yardımlaşma, yerine koyma, merhamet, acıma, saygı vs. kimi kavramlar ve bu kavramların toplumdaki karşılığı yok olmuş durumda. Artık insanlar birbirine değmeden ve dokunmadan yaşamakta. Böyle bir toplumsal yapının da sonunda varacağı yer hiçliktir. Hiçlikten kurtulmaksa ancak intihar ile mümkündür.., deyip bırakalım. 

Hüseyin Besli Diğer Yazıları