Trabzonspor son dönemde sağ kanadındaki üretkenlikle fark yarattı hep. Atiker Konyaspor’un, Abdülkadir ve Yusuf Yazıcı’ya özel önlem alması zaten beklenendi. Bordo-mavililerde artık mutlaka sol kanadın oyuna katkısının artması gerekir, aksi takdirde bu maçın ilk yarısındaki gibi oyun hep tıkanır. Nwakaeme’nin bu kadar kötü istatistiklerle ilk 11’de olması ve sadece bek Novak’ın sürpriz çıkışları ile sol kanada anlam yüklemek çok lüks gerçekten.
Aykut Kocaman’ın Jevtovic’e verdiği özel bir görev de Trabzonspor’u etkisizleştirdi uzun süre: Yusuf Yazıcı’nın ceza alanı dışından şut çekmesini engellemek. Sırp oyuncu, Jonsson’un da desteğini alarak görevini iyi yaptı, mesela Fenerbahçe maçının sadece ilk yarısında 5 şut çeken Yusuf’un bu maçta tek şutu vardı, o da sağ ayağıyla!
A.Konyaspor, inanılmaz bir sabırla rakibin hata yapmasını bekleyen bir takım. Anı bekliyorlar ve bulduklarında hızla hücuma çıkıyorlar. Buna rağmen, mesela 22’de Tuore’nin yaptığı gibi, son adamın paralel pas yapması inanılır gibi değil. Senegalli yetersizdi ama iyi ki yanında Hüseyin Türkmen vardı. Genç oyuncu inanılmaz müdahaleler yaptı dün.
Hüseyin’le birlikte özel paragraf açmak gereken biri daha var tabii ki: İğneyle sahaya çıkmıştı, tıpkı Yusuf gibi. Bazılarını acımasız diye nitelendirilebileceğimiz faullere de maruz kaldı ama büyük özveri, inanılmaz klas koydu ortaya.
2. yarı katı Konyaspor savunmasını adeta felç etti. Küçük alanlarda büyük işler yaptı Abdülkadir Ömür. Her yönüyle alkışlıktı. Konyaspor’un sabrı bu maçta işe yaramadı ama aksine Ünal Karaman, panik yapmadı. Israrla pas oyunuyla sonuç aradı, taktik savaşını kazandı. 3 gol ve 3 puanın şifresi de bu sabırdı.