Bir futbolcunun ülkesine gidip geri dönmemesinin haklı gerekçesi olamaz ve büyük kulüp gerçekleriyle bağdaşmayacak bu başarısızlık kime yazılır, ayrı bir konu. Yeni sezon hazırlıklarının nedense geç başlaması, artık alışkanlık haline gelen sakatlıklar.. Geçen sezonun artılarıyla konuşulan kulübü Trabzonspor, şimdi sorunlarıyla gündeme giriyor hep ve acil pansumanlar gerekiyor belli ki!
Sörloth travmasının ardından B planında hücum gücünü, Abdülkadir Ömür, Nwakaeme ve Guilherme’yi, Ekuban’a yakın oynatarak oluşturdu Trabzonspor. Ortaya kalite koyamadılar, pozisyon bulamadılar ama sürekli arayıştaydılar. Beşiktaş defansı ve orta alanına oyun kurma fırsatı tanımadılar en azından. Beşiktaş bu maçın taktik çalışmasında muhtemelen, çakma sol bek Kamil Ahmet ve defansa yardıma gelmede sabıkalı Nwakaeme’nin olduğu kanatla ilgili önemli beklentiler içine girmiştir. Eddie Newton da buna çalışmış belli ki, Nwakaeme savunma yönü bu kez harikaydı. Ancak, sola çare bulan Trabzonspor kenar yönetimi, kendi sağ kanadını unuttu belli ki! Beşiktaş’ın golü gelirken Serkan Asan yapayalnızdı, 5-6 metre mesafede hiçbir takıma arkadaşı yoktu ve Boyd ile Larin’in kıskacındaydı. Artık Boyd’un çalımı kolaydı ama vuruşu usta işiydi. O ana kadar Beşiktaş orta alanı iki kez geçmişti sadece Bordo-Mavililer’in savunduğu yarı alana, sadece rakibin hata yapmasını bekliyordu. Bir de Trabzonspor’un tek yaratıcı ismi Abdülkadir Ömür’ü N’Sakala ile bazen sert de olsa yıldırmayı, başardı da! Gol, anında etkisini gösterdi, Trabzonspor çöktü! Sanki bütün enerjisi, coşkusu o anda boşaldı. Halbuki daha dakika 29’du ama, kolay teslim oldular. Üstelik, sonrasında kenardan hiçbir hamle gelmedi, onlar da kabullenmişti. Bir de üstüne ağır penaltı-kırmızı kararı eklenince, akıllarda bol gol ama lige hazır olmadığı belli iki takım kaldı