FOTO GALERİ
Bir metre boyundaki insanların köyü
Makhunik, İran'ın kuzeydoğusunda 1500 yıl önce kurulmuş bir köy. Afgan sınırından 75 km uzakta. 100 yıl önce burada yaşayan insanların boyu yaklaşık 1 metreydi, ortalama boydan 50 cm daha kısa. Nedeni ise oldukça ilginç… BBC yazarlarından Shervin Abdolhamidi İran’ın bir metre boyundaki insanların köyü olarak bilinen Makhunik’e gitti ve gözlemlerini yazdı. İşte Makhunik köyü hakkında ilginç bilgiler…
Güliver’in Maceraları eserinde anlatılan cüceler şehri olan Liliput Şehri’ni hatırlatan veya fantastik eserlerde okuduğumuz Moria, Thorbardin, Mithril Salonları gibi fantastik yerleri aklımıza getiren Makhunik, dünyamızda ortaya çıkan fantastik bir yer gibi görünüyor.
İran’daki Iran Daily gazetesine göre; “1946 yılına kadar kimse, Lut Çölü’nin ortasında eski bir uygarlık olduğunu düşünmezdi bile.
1946 yılında Tahran Üniversitesi Coğrafya Fakültesi tarafından Şahdad’da bulunan çömlek kalıntıları, Lut Çölü’nde bir uygarlık olmuş olabileceğinin sinyallerini bize gösterdi.” Denilerek açıklanıyor Makhunik köyü…
100 yıl öncesine kadar İran'ın Makhunik köyünde yaşayan insanların boyu yaklaşık bir metre civarındaydı. Makhunik, İran'ın kuzeydoğusunda 1500 yıl önce kurulmuş bir köy.
Afgan sınırından 75 km uzakta. 100 yıl önce burada yaşayan insanların boyu yaklaşık 1 metreydi, ortalama boydan 50 cm daha kısa.
2005'te bölgede 25 cm uzunlukta mumyalanmış bir insan cesedi bulundu.
Bunun üzerine, Makhunik'in de aralarında bulunduğu 13 köyün bir zamanlar var olan ‘Cüceler Şehri’ne işaret ettiği söylentileri yayıldı.
Uzmanlar mumyanın 400 yıl önce ölmüş prematüre bir bebek olduğunu açıklasa da bir zamanlar Makhunik'te yaşayan köylülerin boyunun normalden daha kısa olduğu iddiaları devam etti.
Köylülerin boyunun kısa olmasındaki en büyük etkenlerden biri yetersiz beslenmeydi. Bu kurak ve ücra bölgede hayvancılık yapılamıyor, sadece turp, tahıl, arpa ve hurma benzeri bir bitki yetiştiriliyor ve beslenme sadece bunlara dayanıyordu.
Köyün en ilginç özelliklerinden biri, İran mutfağında ve misafirperverliğinde önemli bir yeri olan çaya karşı küçümseme yaklaşımıydı.
Makhunik köyünün tarihi mimari yapısı ve geleneksel yaşam biçimi konusunda müze çalışmaları yapan 61 yaşındaki Ahmad Rahnama, eskiden oralarda çay içmenin sadece esrar bağımlılarına özgü bir alışkanlık olduğu yönünde bir inanç olduğunu söylüyor.
20. yüzyıl ortalarında yolların yapılması ile Makhunik köylüleri de İran'ın diğer bölgelerindeki pirinç, tavuk gibi gıdalara ulaşma olanağı buldu.
Makhunik köyünde yaşayan 700 kişinin çoğu bugün ortalama boya sahip olsa da, atalarının ne kadar kısa boylu olduğunu hatırlatacak birçok şey var.
BBC yazarlarından Shervin Abdolhamidi bölgeye adım attığında gördüklerini şöyle açıklıyor:
“Eski köydeki 200 taş evin 70-80 kadarının tavanı çok alçak. beni gezdiren Rahnama'yı takip edip bu evlerden birine eğilip girince kendimi oturma odasında buluyorum.
10-14 metrekare büyüklüğündeki bu odanın bir köşesi tahıl ambarı (kandik), bir köşesi ocak (karşak), bir kısmı da yatacak yer olarak kullanılıyor.
Rahnama bu evlerin bu kadar küçük inşa edilmesinin sadece içinde yaşayan insanların kısa boylu olmasından kaynaklanmadığını söylüyor.
Düzgün yol ve yük taşıyacak hayvan sıkıntısından dolayı insanlar evlerini yaptıkları taşları ve diğer malzemeleri kilometrelerce kendileri taşımak zorundaymış.
Evlerin küçük olması daha az malzeme gerektirdiği gibi, ısıtması ve serinletmesi daha kolay oluyor.
