Kadir Gecesi'nden sonra en faziletli gece olan Miraç Gecesi bugün idrak edilecek. Miraç, kelime anlamı olarak, yukarı çıkmak, yükselmek ya da göğe çıkış demektir. İslâm inancına göre ise Efendimizin (s.a.v), Allah'ın (cc) dâveti üzerine yedi kat semâyı aşıp O'nunla görüşmesi mûcizesidir. Miraç Kandili'nde ne oldu? Peygamber Efendimiz Miraç'a nasıl yükseldi? gibi soruların yanıtları tüm vatandaşlar tarafından araştırılmaya başlandı. Miraç hadisesine dair merak edilenlerin tümünü sizler için derledik.
Tüm İslam alemi için mübarek gece, Efendimiz'in (s.a.v) "100 geceden daha hayırlıdır" hadis-i şerifinde bulunduğu Miraç gecesi bugün tüm İslam aleminde idrak edilecek.
Miraç, kelime anlamı olarak, yukarı çıkmak, yükselmek ya da göğe çıkış anlamlarını taşıyor. İslâm inancına göre ise Efendimizin (s.a.v), Allah'ın (cc) dâveti üzerine yedi kat semâyı aşıp O'nunla görüşmesi mûcizesidir. Miraç gecesi, Allah'ın emriyle, Peygamber Efendimiz (sas)'in rûhen ve bedenen, Burak isimli semavî bir binite binerek Cebrail (as) ile birlikte Mekke'deki Mescid–i Haram'dan Kudüs'teki Mescid–i Aksa'ya[Beytü'l–Makdis]kadar huzur-u kibrayaya uzanan bir yolculuğa çıkmıştır.
İsrâ hâdisesiyle Mescid-i Harâm'dan Mescid-i Aksâ'ya götürülen Peygamber Efendimiz'e, buradan semâvâta urûc etme, yâni Miraç şerefi bahşolundu. Gerçekten, Mescid-i Aksâ'ya varan Hazret-i Peygamber buradan Hazret-i Cebrâîl'in rehberliğinde "Sidretü'l-Müntehâ"ya kadar çıktı.
Kâinâtın Efendisi Sertâc-ı Enbiyâ -aleyhissalâtü vesselâm- Efendimiz bu hâdiseyi şöyle anlatırlar:
"−Ben Kâbe'nin Hatîm kısmında uyku ile uyanıklık arasında idim... Yanıma merkepten büyük, katırdan küçük beyaz bir hayvan getirildi. Bu Burak'tı. Ön ayağını gözünün gördüğü en son noktaya koyarak yol alıyordu. Ben onun üzerine bindirilmiştim. Böylece Cibrîl -aleyhisselâm- beni götürdü. Dünyâ semâsına kadar geldik. Kapının açılmasını istedi.
« − Gelen kim?» denildi.
« − Cibrîl!» dedi.
« − Berâberindeki kim?» denildi.
« − Muhammed -aleyhissalâtü vesselâm-» dedi.
« − Ona Mîrâc dâveti gönderildi mi?» denildi.
« − Evet!» dedi.
« − Hoş gelmişler! Bu geliş ne iyi geliştir!» denildi ve kapı açıldı.
Kapıdan geçince, orada Hazret-i Âdem -aleyhisselâm-'ı gördüm.
« − Bu babanız Âdem'dir! O'na selâm ver!» denildi.
Ben de selâm verdim. Selâmıma mukâbele etti. Sonra bana:
« − Sâlih evlât hoş geldin, sâlih peygamber hoş geldin!" dedi.
Sonra Hazret-i Cebrâîl beni yükseltti ve ikinci semâya geldik. Burada Hazret-i Yahyâ ve Hazret-i Îsâ -aleyhimesselâm- ile karşılaştım. Onlar teyzeoğullarıydı.
Sonra Cebrâîl beni üçüncü semâya çıkardı ve orada Hazret-i Yûsuf -aleyhisselâm- ile karşılaştık. Dördüncü kat semâda Hazret-i İdrîs -aleyhisselâm- ile, beşinci kat semâda Hârûn -aleyhisselâm- ile, altıncı kat semâda ise Hazret-i Mûsâ -aleyhisselâm- ile karşılaştık.
« − Sâlih kardeş hoş geldin, sâlih peygamber hoş geldin!» dedi. Ben onu geçince, ağladı. O'na:
« – Niye ağlıyorsun?» denildi.
« − Çünkü, benden sonra bir delikanlı peygamber oldu, O'nun ümmetinden Cennete girecek olanlar, benim ümmetimden Cennete girecek olanlardan daha çok!» dedi.
Sonra Cebrâîl beni yedinci semâya çıkardı ve İbrâhîm -aleyhisselâm- ile karşılaştık.
Cebrâîl -aleyhisselâm-:
« − Bu, baban İbrâhîm'dir; ona selâm ver!» dedi.
Ben selâm verdim; O da selâmıma mukâbele etti. Sonra:
« − Sâlih oğlum hoş geldin, sâlih peygamber hoş geldin!» dedi.
Daha sonra bana:
« − Yâ Muhammed! Ümmetine benden selâm söyle ve onlara Cennetin toprağının çok güzel, suyunun çok tatlı, arâzisinin son derece geniş ve dümdüz olduğunu bildir. Söyle de Cennete çok ağaç diksinler. Cennetin ağaçları "Sübhânallâhi ve'l-hamdü lillâhi ve lâ ilâhe illâllâhu vallâhu ekber!" demekten ibârettir.» dedi.
Sonra Sidretü'l-Müntehâ'ya çıkarıldım. Bunun meyveleri (Yemen'in) Hecer testileri gibi iri idi, yaprakları da fil kulakları gibiydi.
Cebrâîl -aleyhisselâm- bana:
« − İşte bu, Sidretü'l-Müntehâ'dır!» dedi."
Burada dört nehir vardı: İkisi bâtınî nehir, ikisi zâhirî nehir.
« – Bunlar nedir, ey Cibrîl?» diye sordum. Cebrâîl -aleyhisselâm-:
« – Şu iki bâtınî nehir, Cennetin iki nehridir. Zâhirî olanların biri Nil, diğeri de Fırat'tır!» dedi..." (Buhârî, Bed'ü'l-Halk, 6; Enbiyâ, 22, 43; Menâkıbu'l-Ensâr, 42; Müslim, Îman, 264; Tirmizî, Tefsîr 94, Deavât 58; Nesâî, Salât, 1; Ahmed, V, 418)
Sidretü'l-Müntehâ'da Cebrâîl -aleyhisselâm-:
" – Ey Allâh'ın Resûlü! Buradan öteye yalnız gideceksin!" dedi. Resûlullâh:
" – Niçin ey Cibrîl?" diye sordu.
O da cevâben:
" – Cenâb-ı Hak bana buraya kadar çıkma izni vermiştir. Eğer buradan ileriye bir adım atarsam, yanar kül olurum!.." dedi. (Râzî, XXVIII, 251)