İntifa nedir? İntifa hakkı ne demek, anlamı ne?

İntifa hakkı hukuksal bir terim olarak karşımıza çıkmaktadır. İntifa hakkı sözlükte yer alan anlamına göre başkasının sahip olduğu bir eşya ya da malı kullanma yararlanma gibi ifadeleri içermektedir. İntifa hakkı TDK çevrim içi sözlük sayfasında yer almaktadır.

İntifa hakkı, bir başkasına ait eşyayı, kullanma yaralanma durumu söz konusudur. Fakat, intifa hakkında her iki tarafın da yararına kanun düzenlenmektedir. Hukuksal bir terim olan intifa hakkın Türk Dil Kurumu tarafından da açıklanmaktadır.

İNTİFA HAKKI TDK'YA GÖRE NE DEMEK?

Türk Dil Kurumu çevrim içi sözlük sayfasında intifa hakkında "Başkasına ait bir maldan yararlanma, başkasına ait bir malı kullanma hakkı." olarak açıklamıştır.

İNTİFA HAKKI NEDİR?

İntifa hakkı, bir eşya üzerinde malikinin sahip olduğu kullanma, semerelerinden yararlanma ve tüketme yetkilerinden kullanma ve yararlanma yetkilerini bir başkasına tahsis etmesi ile kurulan hak tipidir. İktisabı bakımından tesisen halefiyetle, cüz'i olarak kurulan bir haktır. Bunun dışında egemenlik hakları kapsamında olan intifa hakkı bir sınırlı ayni hak tipi olup; sınırlı ayni haklar içerisinde irtifak hakları sınıfında yer alır. Aynı zamanda intifa hakkı bir egemenlik hakkı olmasından ötürü mutlak haklar sınıfında yer almaktadır.

Şahısla kaim bir hak olan intifa hakkı bu sebepten dolayı devredilemez, mirasla geçmez. Gerçek kişilerde en geç kişinin ölümü ile tüzel kişilerde en geç yüz senenin dolması ile son bulur. İntifa hakkı tanıyan malik, mülkü üzerinde sahip olduğu kullanma ve yararlanma yetkilerinden mahrum kaldığı için geride kalan mülkiyete kuru mülkiyet adı da verilir. Bu düzenlemenin amacı, zamanla piyasadaki bütün mülkiyetlerin kuru mülkiyet haline gelmesini önlemektir.

İntifa hakkı üç şekilde kurulabilir:

Kanundan doğan intifa hakkı

Sözleşmeyle kurulan intifa hakkı

Mahkeme kararı ile kurulan intifa hakkı

Taşınmaz eşyalarda intifa hakkı tapu kütüğüne tescil anında doğarken taşınır eşyalarda sözleşmede aksine bir hüküm yoksa sözleşme anında hakkın doğduğu kabul edilir. Taşınmazlarda tescilin terkiniyle veya o eşyanın yok olmasıyla veya hak süresinin dolmasıyla veya hak sahibinin kişiliğinin son bulması ile sona ererken taşınırlarda tescilin terkini hariç yukarıda sayılan diğer yollarla sona erer.