Camiler hangi bölümlerden oluşur? Camide bulunan bölümler ne anlama gelir?

İslamiyet'in yapı taşlarından biri olan camilerde müminler beş vakit namaz kılar ve Allah'a şükür eder. Bu önemli ibadethanede yer alan bölümleri birçok vatandaş detaylı olarak öğrenmek istiyor. Camiler, minber, mihrap, eyvan ve revak gibi bölümlerden oluşmaktadır. Caminin bölümleri nelerdir?

Camilerin bölümleri merak edilen başlıklar arasında yer alıyor. Camiler, Allah'a şükür ettiğimiz ve ibadetlerimizi gerçekleştirdiğimiz önemli yapılardan biridir. Camilerde birçok bölüm bulunmaktadır ve bu bölümler ibadet şekli tasarlanarak meydana getirilmiştir. Genel olarak minber, mihrap, musalla taşı gibi yerlerden oluşmaktadır.

CAMİNİN BÖLÜMLERİ NELERDİR?

Camilerde her ibadet yeri ayrı şekilde tasarlanarak, bölümlere ayrılmaktadır. İşte camilerin bölümleri ve isimleri;

  1. Minare,
  2. Minber,
  3. Mihrap,
  4. Eyvan,
  5. Revak,
  6. Son Cemaat Alanı,
  7. Hünkar Mahfili,
  8. Vaaz kürsüsü bölümü,
  9. Kadınlar Mahfili,
  10. Müezzin Mahfili,
  11. Avlu,
  12. Hazire,
  13. Şadırvan,
  14. Mükebbire,
  15. Gasilhane,
  16. Mazgal pencere,
  17. Musalla Taşı,
  18. Taç Kapı.

CAMİNİN BÖLÜMLERİNİN ANLAMLARI

Minare: Camilerde namaz haberi ve sela amacıyla yüksek ve dar şekilde inşa edilmiş yerdir. Minareler camilerden yaklaşık 1,5 kat yüksekliğinde tasarlanır.

Minber: Minberler hatiplerin bu alanda hutbe okuttukları yerdir. Minber, cami içerisinde taşınabilen bir platformdan oluşur.

Mihrap: Mihrap, tüm camilerde bulunması gereken alanlardan birisidir. Mihraplar, camilerde kıble bölümünde yer alır ve bu alanda imam namaz kıldırırken durur. Özellikle mihrap, cemaate kıble yönünü belirtmek amacıyla da yardımcı olur.

Eyvan: Eyvan hem Selçuklu hem de Osmanlı mimarisinde daha fazla görülür. Özellikle İran camilerinde kullanılan eyvan, bizlerde sadece medrese mimarisinde tercih ediliyordu. Eyvan, camilerin avluya bakan ve 3 tarafı kapalı olan alanlarını oluşturuyordu.

Revak: Sutün ve kemerlerle dizilmiş, üstü kubbe şeklinde tonozlarla kapalı olan ve dışa açılan bir yapıdır.

Son Cemaat Alanı: Son cemaat alanı, cami girişlerindeki avlu kısımlarını ve revak alanlarını kapsar. Burada namaza geç kalan kişiler ibadetlerini gerçekleştirebilir.

Hünkar Mahfili: Osmanlı zamanında padişahın ve haneden üyelerinin namaz kılması için ayrılmış kısımdır.

Vaaz kürsüsü bölümü: Camilerde yüksek bir alana yapılan vaaz kürsüsü, vaaz veren kişilerin bu alanda oturması için yapılır.

Kadınlar Mahfili: Kadınların namaz kılması için tasarlanan kısımdır.

Müezzin Mahfili: Özellikle Osmanlı camilerinde müezzin için ayrılmış bir platform yapıdır.

Avlu: Cami yapısının dış kısmında bulunan ve çevresi kapalı fakat üstü açık olan alandır.

Hazire: Cami bahçelerinde bulunan mezarlık alanladır. Bu mezarlarda genellikle camiyi yaptıran kişiler ve devlet üyeleri yatar.

Şadırvan: Cami bahçesinde abdest almak için kullanılan çeşmedir.

Mükebbire: İmamın yaptığı tekbirleri cemaate tekrar eden alandır.

Gasilhane: Ölen kişilerin yıkanıp hazırlandığı alanlardır.

Mazgal pencere: Camileri aydınlatmak amacıyla kullanılan küçük yapıdaki aralıklardır.

Musalla Taşı: Bu taş üzerine cenaze konularak, cemaatin cenaze namazı kıldığı yerdir.

Taç Kapı: Genellikle İslam mimarisinde medreselerin, camilerin ve hanların yüksek ve gösterişleri giriş kapılarıdır.