Aksam.com.tr
Tarihin en zeki insanlarından biri olarak görülen Albert Einstein, 18 Nisan 1955'in ilk saatlerinde hayatını kaybetti. Ailesi, Einstein'ın bedeninin yakılmasını istiyordu. Otopsiyi gerçekleştiren Dr. Thomas Stoltz Harvey, ailenin talebi üzerine Einstein'ın bedenini yakılmak üzere hazırladı.
O günün sabahında Princeton Hastanesi'ndeki nöbetinden çıkan Dr. Harvey'in çantasında taşıdığı sır, 23 yıl boyunca gizli kalacaktı.
Einstein'ın beynini çıkaran ve 170 parçaya bölen Harvey, bu parçaları dünyanın farklı noktalarındaki pek çok uzmana gönderdi.
Elden ele gezen beynin serüvenini öğrenen aile, yaşadıkları büyükşokla olaya tepki göstermiş olsa da, beynin bilimsel çalışmalara öncülük etmesi şartıyla duruma razı oldular.
52 genç ve 15 yaşlı insanın beyniyle karşılaştırılan Einstein'ın beyninde, hepsinden daha güçlü bazı yönler bulundu. Bunların en önemlisi, beynin iki tarafı arasındaki güçlü bağlantı yolları oldu.
Normalden çok daha fazla glia hücresi bulunan Einstein'ın beynindeki hipokampus bölgesinde de bir olağandışılık söz konusuydu. Hipokampusun sol kısmındaki nöronlar, sağ kısmındakilerden dikkat çekici derecede daha büyüktü. Bu durum; detaylı, mantıksal, analitik ve yaratıcı düşünmenin gerçekleştiği neokorteks ile daha güçlü bağlar kurmasının önünü açıyordu.
Dr. Harvey'in mirasçıları, Einstein'ın beyninden geriye kalanları 55 yıllık serüvenin ardından ABD Ulusal Sağlık ve Tıp Müzesi'ne gönderdi.
Einstein'ın dehası, beyninin işleyişine yönelik ilgiyi artırsa da, bu yaşananlar ilk değildi. Daha önce matematikçi Carl Friedrich Gauss, Sovyet lider Vladimir Lenin, matematikçi Sofia Kovalevskaya ve Kaliforniya soykırımında yok olan Yana kabilesinin son temsilcisi olan Amerika yerlisi Ishi gibi bazı isimlerin beyinleri de yakından incelenmişti.