Gürcistan sinemasından 4 iyi film

1991 yılında Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla bağımsızlığını kazanan Gürcistan, geçmişte çok özel filmlere imza attı. Bağımsızlığını ilan ettikten sonra kendini toplamaya çalışan ülke insanı, sinema sanatından hiç vazgeçmedi. Bağımsızlık öncesi ve sonrası 4 film seçtik. İşte 110 yıllık tarihe sahip Gürcistan sinemasından 4 iyi film...

Ras Vkhedavt, Rodesac cas Vukurebt?/Gökyüzüne Baktığımızda Ne Görüyoruz? (2021)

Yükselen Gürcü yönetmen Alexandre Koberidze, 21. yüzyılda dingin bir peri masalı kuruyor. Filmde; bir erkek bir kızla tanışır; aşık olurlar ve bir tarih belirlerler; eve giderken birbirlerine yabancılaşarak yüzlerini kaybederler. Film, onların sevdikleriyle ve kendileriyle yeniden karşılaşma mücadelesini konu alıyor. FIPRESCI jürisinin 71. Berlin Uluslararası Film Festivali'nde ödüllendirdiği film, saf sinemanın nadir bir kutlaması...

Mandariinid/Mandalina Bahçesi (2013)

Unutulmayacak filmlerden biri Mandariinid. Gürcü yönetmen Zaza Urushadze tarafından yazılıp, yönetilen Estonya -Gürcistan ortak yapımı film, Abhazya Savaşı'na ışık tutan ve savaştan etkilenen insanların yaşamına keskin bir bakış sunuyor. Mandariinid 2015 yılında hem Akademi Ödülleri hem Altın Küre'de En İyi Yabancı Film adayı oldu ancak ödülü Rus filmi Leviafan kazandı.

Monanieba/Pişmanlık (1987)

"Pişmanlık", soyut, küçük bir Sovyet kasabasında geçen totaliter sistem hakkında bir alegori. Tengiz Abuladze'nin pişmanlık duyan filmi, siyasi sistemin hem din hem de toplumla mücadelesine odaklanarak, 'Stalinizm'e ve totaliter rejimlere yönelik hicivli bir eleştiri barındırıyor. Monanieba, 1984 yılında çekilmiş olmasına rağmen, Stalinizme yönelik ağır eleştirilerinden dolayı ancak 2 yıl sonra gösterime girdi ve pek çok ödülün sahibi oldu. Bilhassa, rûya ile gerçeğin sarmaşık gibi birbirine dolanması büyüleyici. Bu eser zamansız...

Pirosmani (1969)

Yönetmen Giorgi Shengelaia, kendi kendine resim yapmayı öğrenen Niko Pirosmani hakkında yönettiği biyografik filmde, ressamın hayat boyu süren yolculuğunu anlatıyor. Yönetmen bu filmin kurgusunu yapmadan önce 1961'de sanatçı hakkında bir belgesel çekti. Bu nedenle Pirosmani görsel bir zafer ve çok gerçek tasvir.

Gürcü sineması tamamen benzersiz bir fenomen, canlı, felsefi açıdan ilham verici, çok bilgece, çocuk ruhlu. Beni ağlatabilecek her şey var ve söylemeliyim ki ağlamam kolay bir şey değil.

Federico Fellini