Efendimiz’in(sas) elçi olarak gönderdiği Hazret-i Osman’ı(ra) Kureyşli müşrikler önce iyi karşılamışlar fakat sonra da göz hapsine almışlardı. Bu sebepten Hazret-i Osman’ın(ra) gecikmesi üzerine, Rıdvân biatı gerçekleşti.
Efendimiz(sas) bir ağacın altında oturdu. Orada bulunan ashâb asla firâr etmemek, sabır ve sebât etmek üzere Efendimiz’e(sas) biat ettiler. Efendimiz mübârek ellerini bağlayıp Hazret-i Osman adına da biat etti.
Müslümanların bu biatı Kureyş müşriklerine korku ve dehşet verdi. Hemen Hazret-i Osman’ı(ra) gönderdiler ve sulh ilan edildi. Efendimiz(sas) kurbanlık devesin kesti ve başını tıraş etti. Hudeybiye’de yirmi gün kadar konakladıktan sonra Medine’ye döndüler.
Kâbe’yi tavâf etmeksizin geri dönüyorlardı. Hudeybiye anlaşmasının şartlarını ağır bulanlar, sonuçtan memnun olmayanlar ve korkuya kapılanlar vardı. Bu anlaşmanın ardındaki hikmeti anlayamamışlardı. Ancak dönüş yolunda büyük fetihleri müjdeleyen Fetih sûresi nâzil olunca ashâb son derece sevindi. Bu sûre-i celilede Cenâb-ı Hakk şöyle buyuruyordu:
“Doğrusu biz sana apaçık bir fetih ihsân ettik. Böylece Allah(cc) senin geçmiş ve gelecek günahlarını bağışlar. Sana olan nimetini tamamlar, seni doğru yola iletir ve sana şanlı bir zaferle yardım eder.”
Fetih – 1/3