Sorumlu olmalı insan, sorumluluk taşımalı ve hangi konularda, nelerden sorumlu olduğunu da bilmeli. Hayatı gelişigüzel, başıboş yaşamamalı. Kendisine, ailesine, köyüne, kentine, ülkesine, milletine katkı sağlamalı. Çocuklarına karşı sorumlu olmalı. Onlara dinini, diyanetini, kitabını öğretmeli; iyi insan olmayı, kul hakkı yememeyi, mazluma yardım etmeyi de güzel ahlak sahibi olmayı da öğretmeli. Dönüşü olmayan yolculuğa çıkmadan önce, azığını tastamam yapmalı. Kabirde sorulacak sorulara hazırlıklı olmalı… Bu bilinçte yaşamalı hep.
Kimseye muhtaç bırakmayın
Çocukları başkalarının eline, cebine, himmetine, inayetine bakmamalı. Ellerin insafına bırakmamalı onları. Kimseye muhtaç olmamalılar. Hele bir babaysa, bencil yaşayıp da elde ettiği kazancını; nefsine hitap eden, günaha sevk eden hiçbir hayrı olmayan uzak dostlarıyla yiyip bitirmemeli.
İnsanın ailesi ve çocukları,en iyi duacılarıdır. Hatta dua kapılardır. Onların elleri de dilleri de gönülleri de her an Mevla’ya açık kapılar gibidir. Kış günlerinde pencereden bakarken “rahmetli babamdan Allah razı olsun, iyi ki başımızı sokacak bir yuva bıraktı” diye anmaları var, bir de beddua almak...