Lokman nur yüzlü Dâvud’un(as) yanına gitmiş ve onun demirden halkalar yaptığını görmüştü. Yaptığı demir halkaları birbirine takan Dâvud’un(as) bunu neden yaptığını anlayamayan Lokman zırh yapma sanatını bilmiyordu. O yüzden yapılanlara şaşırıyordu ve “Acaba bu yapılanlar neye yarar? Bu halkalarla ne yapmak istiyor? Kendisine bunları sorsam mı?” diye içinden geçiriyordu fakat sabretmenin daha iyi olduğunu bildiğinden susuyordu çünkü kolay olan bir şey sabırsızlık yüzünden zorlaşmaktadır.