Hazret-i Cafer(ra)
Babası Ebû Tâlib annesi Fatıma’dır. Efendimiz’in(sas) amcaoğlu olup Hazret-i Ali’nin(ra) kardeşidir. Bir gün Efendimiz(sas) ile Hazret-i Ali(ra) ibâdet ederlerken Hâşimoğulları’nın reisi olan Hazret-i Ebû Tâlib onları görmüştür. Oğlu Hazret-i Cafer(ra) bundan haberdâr olmuş ve Hazret-i Ali’ye(ra) yaptıklarının ne olduğunu sormuş, öğrenmesinin üzerine de İslâm ile müşerref olmuştur.
Habeşistan’a hicret eden ilk kafile Hazret-i Cafer’in(ra) riyaseti altında hareket etmiştir. Kendisi son derece kerîm ve fukaraları seven bir kimseydi. Fukarâ ve garibanlara muhabbeti o kadar çoktu ki Efendimiz(sas) ona “Fukarânın Babası” derdi.
Hazret-i Cafer’in derecesi o denli yüksektir ki Efendimiz(sas) ona “Senin suretin de siretin de(ahlâkın da) bana benzer.” demiştir. Hazret-i Ebû Hureyre(ra) Hazret-i Cafer’i(ra) Efendimiz’den(sas) sonra en hayırlı insan olarak tanırdı. Mute Harbi’nde şehid edilmiştir.