onurakbastde@gmail.com
Sanatsal bir meseleyi kültürel ve sosyolojik merkezli değerlendirme, geçmiş yüzyıldan kalan bir alışkanlık. Günümüz sözüm ona eleştirmenlerinin seçtiği en kolay yol da budur. Recep İvedik tiplemesinden yahut Erman Kuzu karakterinden söz açıldığında “nobran”lı, “dejenere”li, tekellüfü mekellüflü bir sürü sözcükler havada uçuşur da meseleye tersinden felsefi yaklaşım getirmek kimsenin aklına gelmez. Zaten bu kuramsal yaklaşımlar üzerine de bir satırlık malumat sahibi olanını da bulamazsınız. Biz sağ işaret parmağıyla ders veren yarı aydın bu zevatı kendisiyle baş başa bırakalım ve meselenin felsefi boyutunu 8 Mayıs’ta çekimleri başlayacak ve Star TV’de ekrana gelecek Türk Malı 2017’nin yeni bölümleri yayımlandıktan sonra konuşalım. Evet, evet yanlış okumadınız, kuzular dönüyor.
SİZE BİR SIR VEREYİM Mİ?
Show TV’de ekrana gelen Söz dizisinin geçtiğimiz hafta yayımlanan bölümünde teröristlerle otobüste karşı karşıya gelinen bir sahne var. O sahnede silahı teröriste doğrultan tim komutanına düşmanın “sarı” diye hitap etmesi ve göz rengi ile saç rengi dikkate alındığında bu yüzde Atatürk metaforunu görmek çok da zorlama bir çıkarım olmasa gerek. Bu metafor bir tüzel şahsiyet olarak ilk defa burada işlenmemiştir. “I Love You” filminde “Devleti gördün? Nasıldır?” sorusuna kahramanımız “Vallahi sarışındır?” cevabını verir.
İZDİVAÇ PROGRAMLARI
Geçtiğimiz hafta başlıktaki muhtevaya sahip yapımların tümden yasaklanacağı üzerine bir sürü vaveyla koparıldı ki “Vaveylâ” şairi bu pespaye hali görse “Vaveylâ”sı cinnet derecesinde feryada dönerdi. Bir kere bu tarz yapımlar bile olsa, bunların tümden kapatılması, bu basitliklere olan ilgiyi artırmaktan başka bir işe yaramaz. Kimse bunların yerine kültürel bir program düşünmesin. Okuyan, sorgulayan ve araştıran, birey olabilmiş bireylerin nüfusuna oranına bakmadan da peşin hükümler vermeyelim, derim.