Türk kızı olarak yapılmamışı başardım

Serena, Radwanska, Sharapova, Kerber, Azarenka… Bu yıldızları ekran başında izlerken, "Neden bizim de böyle bir şampiyonumuz yok?" diye iç çekerdik. Her defasında "Tenis zengin sporu" cevabını alırdık. Artık bizim de bir WTA şampiyonumuz var: Çağla Büyükakçay. İstanbul Cup’ta şampiyonluğu kazanan milli raketle bir araya geldik ve zaferini dinledik. 

Kupadan sonraki ilk günün nasıl geçti. Neler hissettin?

Birçok güzel an yaşadım. Ama bu çok başkaydı. Hayatımda ilk defa böyle hissediyorum. İnanılmaz bir duygu boşalması oldu. Böyle birazcık hissiz bir hale geldim. Biraz şoktaydım açıkçası... Maçın içinde çok gerildim. Hem İstanbul Cup'ın benim için önemi hem her kazandığım maç, beni bir yere taşıyordu. Bunu da düşünmemeye çalışıyordum sürekli... Yani bütün hafta verdiğim bir mücadele vardı. İşte çeyrek finalden yarı finale çıksam, Wimbledon'a garantiliyordum. Yarı finalden finale çıksam, ilk 100'ü garantiliyordum. Finalde daha rahattım. Çünkü kaybedecek bir şeyim yoktu. Kazanırsam mutlu olacağımı kendime söyledim. Her gün bir şeylerle mücadele ettiğim bir hafta oldu. O yüzden eve girdikten sonra ilk gece ağlamadım. Çünkü hâlâ şoktaydım, "Ne yaşadık biz" diye düşünüyordum. Sabah uyandım en sevdiğim dostlarım, 82 numara olduğumu göndermişler. "Bunu başardın" diye atılan mesajları görünce, televizyonda da benden bahsediliyor. İşte o andan "Dank" etti. Annem de geldi. İşte orada bayağı ağladım. Koptum diyebilirim. İlk 100 hedefimiz her zaman vardı. Gerçek bir hedefti. Her şeyi güzel geçirerek gelinmiyor. Bir Türk kızı olarak Türkiye'de yapılmamışı başarmak, bana büyük bir haz verdi. Bu yüzden ağladım. Daha fazla isteyeceğimi de biliyorum. O yüzden yeni yeni kendime geliyorum. 

2.5 SAAT BOYUNCA SENİ İZLEDİM

Eski dünya 1 numarası Tracy Austin de sana mesaj attı. Şam-piyonluğun için 'Hayat değiştiren bir hikaye daha' yorumunu yaptı. Şampiyonluk sonrası kaç tane mesaj aldın. Kimler mesaj attı? 

Çok fazla ilgi oldu. Hem basından hem ünlülerden… Beni tanımayan ünlülerden de paylaşımlar oldu. Benim hayatımda çok değişen bir şey olmayacak. Çünkü buraları hep hayal ettim. Ama orada Türkiye'deki insanların hayatına dokunuşumdan bahsettiğini düşünüyorum. Çünkü dışarıdan bakıldığında Türkiye'nin hiç tenis geçmişi yok. Bunu başaran birisi olarak Tracy Austin'in mesajı beni çok mutlu etti. Aynı zamanda Monica Selles de tebrik etmiş. Bunlar hakikaten müthiş şeyler. Tenis geçmişi olmayan bir ülke olarak, bir şeyleri bahane etmemize gerek yok. Tabii ki sporculardan, yöneticilerden. "Hayatımda hiç tenis seyretmedim. Oturup 2.5 saat boyunca finali nasıl seyrettim?" diye mesajlar aldım. "Sporumu yarım saatte bitirirdim. Ama seni izlerken 2.5 saat yaptım" diye mesajlar geldi. Hakikaten müthiş mesajlar aldım. Bu kadar sahiplenildiğim için çok duygulandım. Türkiye'de birçok şeyi başardım. Ama bu kadar ses getirmemişti. Bunu sahiplenmeleri beni ayrıca mutlu etti. Türkiye'de olması, televizyonun vermesi bambaşka bir şey... İşte bunu hep dile getiriyorum. Senede 25 turnuva oynuyorum. Ama beni ülkem sadece bir hafta seyrediyor. O yüzden o bir hafta en iyisini yapmak istiyorum. 

GÜNLÜK SONUÇLAR FAYDA VERMEZ

İstanbul'da oynamak senin için biraz da zordu. Mental olarak bununla nasıl baş ettin?

Gerçekten bununla nasıl baş ettiğime ben de inanamıyorum. Seyircinin coşkusu beni daha iyisine itiyor. Bunu muhteşem bir enerjiye dönüştürdüm. Beni çok motive etti. Kötü bir dönem geçirdim. Kendime, "Ben tenisi seviyor muyum?" diye sordum. "Bu zihniyette olmalıyım" diye düşündüm. Çünkü düşüşlerimiz oluyor. Tabii ki beni beğenen ve beğenmeyenler olacak. Bunu kabul ettim. Ben çok da iyi tenis oynasam, beni beğenmeyen olacaktır. Kendimi beğeniyor muyum? Antrenörüm beni beğeniyorum mu? Kendimi geliştireceğim tenisi oynayabiliyor muyum? Bunların üzerinde yoğunlaştık. Günlük sonuçlar teniste pek faydalı olmuyor. İstikrar gerekmekte.

MARSEL'E İNANMALIYIZ