aysun.yildiz@aksam.com.tr
Kimilerine göre âşıklar şehri kimilerine de özgürlüğün şehridir İstanbul. Kimileri hiç görmediği halde özlemini çeker, kimileri yaşamaya doyamaz. Aynı anda hem kalabalık hem yalnızdır… Boğazı ve manzaralarıyla, köprüleri ve vapurlarıyla büyülü bir şehirdir. Bazen şarkılarda yaşarız İstanbul’u bazen usta şairlerimizin şiirlerinde… Gelin bu defa şairlerimizin şiirlerinden dinleyelim İstanbul’u…
Yahya Kemal Beyatlı
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Necip Fazıl Kısakürek
Canım İstanbul
"...Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekân aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.
İstanbul benim canım;
Vatanım da vatanım…
İstanbul,
İstanbul…"
Özdemir Asaf
Olmak İsterdim
Şu anda İstanbul’da olmak isterdim.
Mihrabat Korusunun dar yollarında seninle
Yan yana, yana yana yürümek…
Birde martıların kanatlarından
seyretmek İstanbul’u.
Birde sen olacaktın yanımda adamım.
Bakarken Çamlıca’dan mehtaba,
Dinleyecektik en güzel aşk şarkılarını.
Ve ben senin gözlerinde kaybolurken,
Seni Seviyorum diye haykıracaktım Marmara’ya
Şimdi yanımdasın belki ama,
Ne Mihrabat Korusunun dar yollarında,
Seninle yan yana, yana yana
Yürüyebildik…
Ne de bakabildik Çamlıca’dan mehtaba
Ne de Dinleyebildik en güzel aşk şarkılarını
Sadece kaybolabildim gözlerinde ama
Seni seviyorum diye haykıramadım Marmara’ya…