İYİ Kİ OYUNU ARMAĞAN ETMİŞ
Leyla Taşçı, her gün gazetelerin üçüncü sayfalarında haberini okuyabileceğiniz ve muhtemelen adını bir daha hiç hatırlamayacağımız ‘o’ kadınlardan. Seray Şahiner, onun hikâyesini kaleme almasa ve Nihal Yalçın hikâyesini sahneye taşımak için seçilen en doğru oyuncu olmasa belki de adını hâlâ duymamış olacaktık. Neyse ve iyi ki balık hafızalı bu topluma Şahiner böyle bir kitap, Tatbikat Sahnesi de böyle bir oyun armağan etmiş.
‘YOK’ HÜKMÜNDE KADINLAR
Çocukluğundan itibaren ne çekerse erkten ve erkeklikten çeken, kelimenin tam anlamıyla ‘bahtsız’ bu kadının hikâyesini müthiş bir üslupla anlatıyor Nihal Yalçın. Olanı dramatize etmeden, tüm korkunçluğuna rağmen içinde bulduğu 2 gram komediyi de yüzeye çıkarmayı ihmal etmeyerek… O anlattıkça, biz rahat koltuklarımıza biraz daha gömülüyoruz. Bugüne kadar bilmediğimiz, belki burnumuzun dibinde yaşanmadığı için yok hükmünde kabul ettiğimiz tüm kadınlardan özür dilemeyi, onlara yardım etmeyi isteten bir duygu bu. Önce patronunun, ardından sevgilisinin ve sonrasında zorla evlendirildiği adamın defalarca tecavüzüne uğrayan Leyla Taşçı da birinin kızı sonra da karısı ve annesi olmaya zorlanan, kendi olması yasaklanmış kadınlardan. Tüm bunları kabul edip varını yoğunu çocuklarına vermek ve onları korumak istese de buna gücü yetmiyor, yetemiyor. Türkiye’de kadın olarak doğmanın -hele ki yoksul ve yoksun bir coğrafyada doğmanın- yükünü sırtında taşıyor. Deyim yerindeyse Leyla’nın içine doğduğu bu hayat ve aile onun hayat boyu kurtulamadığı kamburu ve o debelendikçe yük daha da ağırlaşıyor, kambur daha da büyüyor.
İKİYÜZLÜ AHLAK KURALLARI
Biriyle evli olduğunda uğradığın tecavüzün sadece aile olmanın gereklerini yerine getirmek olduğunu söyleyen, kesenin ağzı açıldığında elini ovuşturarak kızının tecavüzcüsünün önünde el pençe divan olan, aile içi şiddeti sıradan bir spor aktivitesi olarak gören tüm insanların (!) gözlerine sokmamız gereken bir hikâye Antabus. İşte bu yüzden keşke esas onlar izlese, hatta rahatsız olsa ve salonu terk etse… Sonra mesela ikiyüzlü ahlak kurallarına karnımız tok olsa…