Psikoloji temelli dizilerde her davranışta çocukluğun sorgulandığını görüyoruz. Peki, gerçekten "Çocukluğuna inelim" klişesi doğru mu? Her kötülük çocukluk travmasına mı bağlı?
Akşam Gazetesi'nden Gülcan Tezcan'ın sorularını yanıtlayan Aile Danışmanı Hilal Çorbacıoğlu, çocukluk travmalarının etkilerini ve sosyal medya anneliğinin ilişkilerdeki etkisini anlattı.
Son zamanlarda ailede yaşanan bütün olumsuzlukları çocukluk travmalarına bağlama trendi moda. Bu gerçekçi mi?
Çocukluk anavatanımız ve oradan asla kopamayız. Orada deneyimlediğimiz yoğun duygularla kaydettiğimiz her anının hayatımızda anlamı ve izi vardır. Ama olumlu ya da olumsuz yaşadığımız her şeyin tüm ve tek sorumlu orası değil. İnşa edilen bir hayatın tüm sorumluluğunu ebeveyne vermek doğru değil. Belki bugün olmasından hoşnut olmadığımız duygu veya davranışımıza sebep olacak davranışlar olmuş olabilir çocukluğumuzda.
Gerçekten suçlusu ve sorumlusu anne baba da olabilir. Ama ebeveyni suçlamanın bugünüme katkısı ne veya suçlamak yerine nasıl bir yol izleyebilirim diye sormak gerekir. Bakış açımızı, çabamızı ve enerjimizi kendimizi tanıma ve terbiye etme için revize etmeliyiz.
Kaderimizi, ailemizi olduğu haliyle kabul etmek, affetmek zordur ama mümkündür ve bu bir ömür öfke duymaktan evladır. Bugün nasıl davranacağıma, nasıl hissedeceğime karar vermek benim elimde. Neden yeni bir hikâye yazmayayım kendime merhametle kalbimde ağırladığım ebeveynlerimin gölgesinde?
YAZININ TAMAMI İÇİN AŞAĞIDAKİ LİNKE TIKLAYIN