Geçmişte yaşanılanlar sonraki hayatta bir şekilde karşımıza çıkıyor ve tesadüf dediğimiz duygularla zamanla savaşır hâle geliyoruz. Peki, kişinin kendiyle barışık olması için ne yapması gerekir? Gülseren Budayıcıoğu'nun mutluluk formüllerini bir araya getirdik.
Hürriyet Gazetesi'nde yer alan yazısında insanın geçmişiyle geleceği arasındaki olaylara karşı duygu durumunu değerlendiren Gülseren Budayıcıoğlu, geçmişle barışık olmanın formüllerini sıraladı.
GÜLSEREN BUDAYICIOĞLU'NUN MUTLULUK FORMÜLLERİ
1. Hayatı iyi yaşamak, mutlu ve sevilen olmak her zaman bir umut, bir ışık arar kendine. İnsanların kendine olan güvenini arttırmak, onlara umut vermek, kendilerini iyi hissettirmek dünyanın en kolay işidir. Sıcak bir gülümseme, sevgi dolu bir dokunuş, onu beğendiğimizi, ona değer verdiğimizi gösteren ufak tefek jestler bile insanın ruh halini bir anda değiştirebilir.
2. Yıllardır hayatın sesinin bana söylediklerini sizlere aktarmayı neredeyse misyon haline getirmemin en önemli nedeni, bazı konuları eğer sizlere iyi aktarabilirsem geleceğimiz üzerinde etkili olabileceğimize hem kendimizi, hem de yaşantımızı yeniden inşa edebileceğimize olan inancımdır.
3. Geçmişimizi iyi tanır, nereden, hangi koşullarda, hangi acılarla ve yaralarla bugünlere geldiğimizi görebilirsek zaten bu yolun bizi nereye götüreceğini bir falcı gibi bilebiliriz. Yaşam koşullarımız değişse de hayatımıza egemen olan duygunun hangisi olduğunu bulabilmekse hakikate ermek kadar önemlidir.
4. Kendi gerçeklerimize erişebilmek, öncelikle başkalarının ne yaşadığını, bu noktaya nerelerden geldiğini, neler hissettiğini anlayabilmekten yani onlarla empati yapmaktan geçer. Sadece kendimizi değil, başkalarının dertlerini, sorunlarını, acılarını anlamaya çalışmak bile bu hakikate biraz daha yaklaştırır bizi.
5. Başkalarını hoş gördükçe, neyi, neden yaptığını anladıkça kendi sorunlarımıza da başka bir gözle bakmayı öğrenir, gelişir, olgunlaşır, kendimize de daha sevecen ve hoşgörüyle bakmayı öğreniriz. Bir başkasını anlamak, bizi kendimize bir adım daha yaklaştırır, çoğu zaman kızdığımız, çabucak eleştiriverdiğimiz, bir türlü tam beğenemediğimiz kendimize. Benim kitaplarımdan televizyonlara uyarlanan dizilerin amacı tam da bu zaten. Başkalarını anlarken, oralarda bir yerlerde kendimizle karşılaşıvermek...