Anıların hatırlanma yaşı her insana göre değişir. Bazıları çocukluk anılarını çok iyi hatırlar bazıları hiç hatırlamaz. Peki, gerçekten insanın 2 yaşındaki anısını hatırlaması mümkün mü? 21 yıllık araştırmanın sonucuna çok şaşıracaksınız.
Independent'te yer alan habere göre insanların iki buçuk yaşında oldukları zamana ait anıları, sanılandan çok daha fazla.
Araştırmaya göre insanların hatırlayabildiği en eski anının en az iki buçuk yaşında oluşabileceğini ortaya koydu.
Uzmanlar en eski anının şimdiye kadar üç buçuk yaşlarından geldiğini düşünüyordu. Kanada'daki Memorial Üniversitesi'nden Carole Peterson, 21 yıllık bir çalışmasıyla bunu bir yıl geriye çekti.
10 ARAŞTIRMA YAPILDI
Peterson, çocukluk amnezisi (hafıza kaybı) üzerine yapılan 10 araştırmayı ve kendi laboratuvarında 1999'dan beri toplanan verileri inceledi. Araştırmada toplam 992 katılımcı yer aldı. Bunlardan 697'sinin hatıraları, ebeveynlerininkiyle karşılaştırıldı.
Çocukluğa dair en eski anının, sanılandan daha eskiye ait olduğu ebeveynler tarafından genellikle onaylandı.
Örneğin, çocuklarla ilk anılarının üzerinden iki ve 8 yıl sonra görüşülen bir çalışma incelendi. Bulgular, katılımcıların aynı anıyı iki görüşmede de hatırlayabildiğini gösterdi. Ancak çoğu çocuk ikincide yaşını bir yaş büyük söyledi.
Çocukluk amnezi uzmanı olan Peterson, bunun "teleskop etkisi" yüzünden yaşandığını düşünüyor:
"Bu, uzun zaman önce yaşananlara bir lensten bakmak gibi bir şey. Yani bir anı uzaksa, teleskop etkisi onu yakın düşünmemize yol açıyor. İlk hatıraları bir yıl ileri, yani yaklaşık üç buçuk yaşında yaşanmış gibi düşündürüyor."
Peterson ayrıca insanların iki buçuk yaşında oldukları zamana ait anılarının, sanılandan çok daha fazla olduğunu söyledi. Bunu iki nedene bağlayan bilim insanı, "İlk olarak, bir kişiye en eski anılarının ne olduğunu sorarak ve birkaç tane daha söylemesini isteyerek hatırlamasını sağlamak çok kolaydır." dedi ve şöyle devam etti:
"Bunun ardından daha eski anılar hatırlanmaya başlar."
İkinci nedense, araştırmaya konu olduğu üzere insanların ilk hatıralarında kendilerini daha büyük olduğunu sanması.