EMRE AYDIN: Çok üzgünüm. Yazacak çok fazla şey yok. Yeni ve çok daha sert kanunlar bekliyoruz kanun yapıcılardan, kadına yönelik şiddetin önlenmesi adına. Yeter.
EMRE KARAYEL: Yazık. Çok üzüldüm. Ah nasıl da güzelmiş. Gene mi eski sevgili koca diyoruz. Hashtag’li kınamalar yapıyoruz ve vicdanen rahatlama... Peki sonuç? Sıfır. Yara her gün kanamaya devam ediyor ve edecek.
SARP APAK: Kadınlar istediği gibi yaşayacak. Kanunlar da ayrıcalıklı bir şekilde onları koruyacak. ‘Ama’sı, ‘Fakat’ı yok. 1 ayda 30 kadın katledildi ve hâlâ ahlak bekçiliği yapanlar var, nefesim daralıyor.
HADİSE: Haberi gördüğümden beri yazıp yazıp siliyorum birçok şeyi. Bela okumak, küfür etmek, lanetlemek... Hepsini yaptık! Ama hâlâ bir çözüm bulunamadı kadına şiddete! Çok üzgünüm Pınar.
KEREM BÜRSİN: Yeter artık… Bu iğrenç mikroplardan kurtulmak zorundayız. Bir günlük meseleler değil bu. Her gün. Her gün oluyor! Yeter. Bir şey paylaşmakla çözülmüyor. Ataerkil toplumların lanetidir bu... Ailene sabır diliyorum... Dualarımdasın.
NİLÜFER: Vah güzel kızım. Neler oluyor bize. Nasıl insanlar bunlar?
YALIN: Çok üzgünüm Pınar! Seni gönlünce yaşatmayan bu dünyaya ve seni koruyamayan bu düzene çok kızgınım..
SERTAB ERENER: Ne yazsam yetmeyecek o kadar öfkeliyim!
HANDE ERÇEL: Daha kaç kadın, sevgilileri, eşleri tanıdığı tanımadığı kişiler tarafından hayata veda edecek! Daha kaç kadın olması gerekiyor dur demek için? Yeter!
NÜKHET DURU: Kelimelerimiz yine düğümlendi. Bir kadının daha yaşama hakkı elinden alındı. Yapacak bir şey yok değil, var. ‘Cezalar caydırıcı olmalı’ diye başlayan upuzun bir liste var. Yaşamak istiyoruz ey ahali.