Sanatçı Mehmet Ali Erbil, TV8'de yayınlanan Paylaş Benimle adlı programa katıldı. Hayatını ve geçirdiği kaza sonrası yaşadıklarını anlatan Erbil, hastalığı sürecinde yaşadıklarını şöyle ifade etti:
"Kaza anını ve sonrasında yapılan yanlışa değinen ünlü komedyen, 'Düştükten sonra tabii akıl edemedik hemen beni aldılar yatak odasındaki koltuğun üzerine yatırdılar. Aslında ambulansı beklememiz gerekiyormuş. Öyle olunca da kaburgalarım ciğerime battı. Ciğerlerimi parçaladı. Sonra onun ameliyatını yaptılar, hepsi bir günde oluyor. O geçti bu sefer böbreklerime değdi kaburgalar, böbreklerimi ameliyat etiler. Ondan sonra pankreası deldi. 9 aylık bir yoğun bakım süreci oldu. Tabii 9 ay yatınca kaslarım zayıfladı eridi, yürüyemedim. Şimdi fizik tedaviyle ufak ufak yürüyorum ama denge sorunu var. Yüce Allah bana ikinci bir şans verdi. Sevenlerime çocuklarıma bağışladı."
"ANNE-BABA İLİŞKİSİNİ HİÇ HATIRLAMIYORUM"
Sanatçı Sadi Erbil'in oğlu olan Erbil, çocukluğuyla ilgili yaşadıklarını şöyle anlatıyor:
"Cumbalı eski İstanbul eviydi. Hepimiz orada doğmuştuk. Annem babam ayrılınca Sarıyer'e dedemin evine gidişimizi hatırlıyorum. Taksiye bindik, kucağımda oyuncak piyano vardı. Onu mesela hiç unutamıyorum. Dört yaşımdaydım. Hiç unutamadığım diğer şey ise; annemle babamın annesi hiç anlaşamazdı. Babaannem bizi çok severdi, bizim için ölürdü o derece... Bizi o büyüttü, yazları onların yanına gelirdik. Ben konservatuvarda Ankara'da olduğum için bütün yaz ayını onun yanında geçirirdim.
Anne-baba ilişkisini hiç hatırlamıyorum, bir tek sünnetimizi hatırlıyorum. Kız kardeşimiz vardı bizim baba bir anne ayrı... Onunla yataktayız, biz sünnet olmuşuz o da yanımızda duruyor. Bir tek o zaman anne-babayı bir arada hatırlıyorum. Bizim doğduğumuz evde hiç anne-babayı hatırlamıyorum. Zaten hiç sevgi göremedik babamdan. Eski İstanbul beyefendisi diye onlar göstermezdi sevgililerini. Hiç kucağına aldığını hatırlamam babamın. 45 yaşında bile yanında bacak bacak üstüne atamazdık. Öyle bir terbiye görmüştük. Annem de bize öyle öğretmişti. Babamla ayrı olduğu halde 'baba' diyemezdik. 'Babacım' derdik. Bizim evin sokağın köşesinden gelirken bir ıslığı vardı rahmetlinin onu duyduk mu hazır ol duruşuna girerdik."
Üvey babasından hiç sevgi görmediğini ve annesinin kendilerini ezdirdiğinden bahseden Erbil, "Annemi hatırlıyorum, o dönemler bize sevgi gösterirdi. Bizim için canla başla her şeyin üstesinden gelmeye çalışırdı. Genç bir kadındı çok genç yaşta dul kaldı. Ankara'ya teyzemin yanına gittik. Annem orada kendinden 10 yaş küçük bir doktorla tanıştı ve evlendi. Doktorla evlendikten sonra her şey tersine döndü bizim için. Adam rahmetli olana kadar hiçbir kadına yan gözle bakmadı. Ama annem bizi çok ezdirdi o adama. Annemi de çok sevdiği için tabii kıskanıyordu. Biz de büyüdükçe gözüne batmaya başladık. Evde istememeye başladı. Baskı yapıyordu... Ben 10 yaşındayım sokağa çıkıp arkadaşlarımla oynamama izin vermiyordu. Kardeşlerimle bana güzel davrandığı an pek yoktu. Babam sevmiyordu o adam nasıl sevsin!" dedi ve gözyaşlarına boğuldu.
"SANKİ BEN İFTİRA ATIYORMUŞUM GİBİ ANNEM BANA KÜSTÜ"
Annesine karşı hiçbir sevgisinin kalmadığını belirten Erbil, "Annemin el alemin adamına bizi ezdirdiğini görmek çok acı bir şeydi. Yıllarca bunu unutamadım ve içimde anne sevgisi kalmadı. Boşaldı, bir çocuğu düşünebiliyor musun anne sevgisinin kalmaması o duygunun boş kalması... Annemle bu konuda hiç yüzleşmedik. Ben bir televizyon programında bahsettim küstü bana. Yıllarca ben onların yanında oldum maddi manevi hiçbir yerde de söylemedim sanki ben iftira atıyormuşum gibi küstü.
Ben her gece yatılı okulda söz verirdim. 'Bunlar gibi olmayacağım. Hiç bırakmayacağım çocuklarımı, ailemi' diye kendi kendime söz verirdim. Sözümü yerine getiremedim. Dört kere evlendim, olmuyor işte... Yaşadıklarımdan sonra bu sözü tutmak reflekslerimin dışında gerçekleşti. Hiçbir eşimi mağdur etmedim. Hiçbirine bağırmadım. Bütün hanımlarımın çocuklarımın geleceklerini garanti altına aldım." ifadelerini kullandı.