'Çok iyi yaşadınız' yorumuna Cüneyt Arkın 60 yıl önceki halini paylaşarak cevap verdi: Artık yemek verdiler

Yeşilçam'ın usta oyuncularından olan ve sosyal medyayı aktif kullan isimler arasında yerini alan Cüneyt Arkın, Instagram hesabından 60 yıl öncesine ait Bebek Sahili'nde çekildiği bir kareyi takipçileri ile paylaştı. Paylaşımına 'İlk doktorluk yıllarımda hastaların evinde bana artık yemekleri verdiler. İlk kazandığım parayla da kusana kadar ekmek yedim. O dönem otel odasında komodinin üzerine ekmek koyar ona bakarak uyurdum' notunu düşen Cüneyt Arkın'ın pozu beğeni ve yorum yağmuruna tutuldu.

Kuruluş Osman dizisi ile ekranlara dönen Yeşilçam'ın usta ismi Cüneyt Arkın, Instagram'dan 90'lı yıllarda Bebek Sahili'nde çekildiği bir kareyi paylaşırken o dönem yaşadığı zorlukları anlatarak takipçilerine içini döktü.

'Bu hayatı yaşamışsın' yorumunu gören Cüneyt Arkın, uzun bir yazı paylaştı. Arkın, paylaşımında şu ifadeleri kullandı:

'OKURKEN İNŞAATLARDA ÇALIŞTIM'

'Bu paylaşımın altına 'Çok iyi yaşadınız' demişsiniz öyle tabii. Anlatayım fotoğrafın çekildiği dönemi fakülte yıllarımdı hep çalıştım. İstanbul'da Tıp Fakültesi'nde okurken ilk iki yılımı Sirkeci'de bir otel odasını iki inşaat işçisiyle paylaşarak geçirdim. Ders zamanı okula gider, kalan zamanda da onlarla inşaatlarda çalışırdım. Bir yanda anatomi dersi, öte yanda inşaat işçiliği.

'ARTIK YEMEKLERİNİ ÖNÜME KOYMALARI ÇOK AĞRIMA GİDERDİ'

Stajımı yaptıktan sonra az çok hasta tedavi edebilir duruma geldiğimde hocam Cihan Abaoğlu beni evlere hasta bakıcı olarak göndermeye başladı. Hastanın başında 24 saat bekleyip, acil durumda müdahale etmekti görevim. Fakat tabii yeri geldiğinde adamı tıraş da ediyordum, altını da temizliyordum. Ayda burs parası olarak 60 lira alırdım. Hasta bakıcı olarak bir eve gittiğim zaman ise günde 15 lira kazanıyordum. Ama ev sahiplerinin artık yemeklerini önüme koymaları çok ağrıma giderdi. İlk paramı aldığımda fırına koşup paranın hepsiyle ekmek aldım. Çiğnemeden yuttum, patlayana kadar yedim. Sonunda da kustum.

Ekmekleri görünce açlık korkumu yeniyor, huzur buluyordum. Yıllar sonra bile kaldığım otel odalarında başucumdaki komodinin üzerine bir somun ekmek koyar, ancak ona bakarak uyuyabiliyordum.'