Bahsi geçen kişinin tepkisine ise orantısız bir tepki verdiğimi kabul ediyorum. "Başka birisi olsa böyle sert bir tepki verir miydin?" derseniz, hayır vermezdim. Ama geçmişte yaşananları bilenler için neden böyle davrandığımı anlamak zor olmayacaktır. Yine de aşırı bir tepki gösterdim. Kendisine de o gece üzüntümü dile getirdim. Ben profesyonel bir sporcuyum ve öfkemi kontrol etmeyi öğrenmek zorundayım. Bunu hem sahada hem özel hayatımda yapabilmeliyim.

Yarın bir açıklama daha yapıp; kulübümden, takım arkadaşlarımdan ve başkanımdan da ayrıca helallik isteyeceğim. Ama bu birkaç cümlenin muhatabı, eşim Aslıhan'dır. Yaptığım her şeyi kendi vicdanıma açıklayabilirim. Bir tek şey hariç; sebebi ne olursa olsun, birkaç gün sonra doğum yapmak üzere olan eşimi evde bırakıp geçe geç saatte bir eğlence mekânına gittim. Bu hareketim sonrasında kendimi maruz bıraktığım bunca iftira ve sonrasında olan bunca şeyi düşündükçe ona büyük bir haksızlık yaptığımı hissediyorum ve içim yanıyor. Hakkımdaki iftiralar ve yalanlar umrumda değil. Ben kendimle baş başa kaldığımda bunların hepsinin yalan olduğunu biliyorum ve bu bana yeter. Umrumda olan tek şey ise eşim Aslıhan'dır. Çok sevdiğim eşimin beni benden daha iyi anlıyor olmasına rağmen, ben kendimi affedemiyorum. Madem bir açıklama yapmam isteniyor, o zaman şunu açıklayayım; bir daha eşimin böyle bir saçmalıkla karşı karşıya kalmasına asla izin vermeyeceğim."