Bize biraz kendinizi anlatır mısınız?
Sinema- televizyon yapımcısı ve yönetmeniyim. Yayıncılık, dergi çıkarma çalışmalarım da var. Her şeyden önce bir sanat âşığıyım. Bugünlerde bir işkadını olmak için sağlam adımlar atıyorum. Kendi markam Talentpolitan’ı hayata geçirmek için gecemi gündüzüme katarak çalışıyorum.
- Sinema kariyeriniz nasıl başladı?
Bakü’de sinema- televizyon konusunda üniversite eğitimi gördükten sonra Azerbaycan Devlet Televizyonu’nda çalışmaya başladım. Henüz 19 yaşındayken canlı yayında yönetmen koltuğunda oturuyordum. Tam anlamıyla işin mutfağından geliyorum. Böyle bir ortamda kariyerime başladığım için kendimi çok şanslı görüyorum.
BİR SİNEMA âŞIĞIYIM
- Sonrasında Türkiye macerası mı başladı?
Evet! 6 yıl önce Türkiye’ye geldim. Birçok televizyon kanalında program yönetmenliği ve canlı yayın yönetmenliği yaptıktan sonra geçen yıl ilk uzun metrajlı ‘2 Dil 1 Armoni’ filmini çektim.
- Filmden bahseder misiniz?
Ben bir sinema ÓAşığıyım. Hep hayalim bir sinema filmi çekmekti. Kültür Bakanlığı’ndan destek alarak 2015 yılında bu projeyi gerçekleştirdim. Benim için inanılmaz bir tecrübeydi. Çünkü normal şartlar altında bir film çektiğinizde arkanızda bir prodüksiyon şirketi vardır ve yapımcı, yönetmen ya da rolünüz her neyse içinde bulunduğunuz ekip içerisinde görevinizi yerine getirirsiniz. ‘2 Dil 1 Armoni’yi hayata geçirirken önce projeyi yazdım sonra Hüseyin Eken’le birlikte senaryoyu hazırladık.
- Kamera arkasının yanı sıra sizi kamera önünde de gördük. Modellik ve sunuculuk da yapıyorsunuz.
Benim kariyer çizgim belli, onlar arada genelde hatır için yapılan küçük işler. Ama kendimi seviyorum, kendi güzel fotoğraflarımı görmek hoşuma gidiyor doğrusu. Sonuçta bizim işimizde popülerlik de önemli.
MÜKEMMELLİĞİN YOLUNU ARIYORUM
- Sektördeki ortamı nasıl buluyorsunuz? Burada ne gibi zorluklar yaşadınız?
Bir Azerbaycanlı olarak burada kendimi çok da yabancı hissetmiyorum. Ama bir önceki sorunuzla da bağlantılı zorluklar yaşıyorum. İnsanların kafasındaki “Usta Yapımcı/Yönetmen” prototipine çok uymuyorum galiba, kamera önüyle değil arkasıyla ilgilendiğimi insanlara anlatmam bazen zor oluyor. Özetlersek, kendi rolünü oynamaya çalışan oyunculardan biriyim. Ben de bir gezginim, hani şu mükemmelliğin yolunu arayanlardan biriyim.
- ‘2 Dil 1 Armoni’ filmi de bu arayışı mı anlatıyor?
Evet! ‘2 Dil 1 Armoni’de yaratıcılık, arayış ve gezginlik üzerine, beni yansıtan bir yapım. Sanatın ana damarı olan üretmenin yollarını arayan, Stanislavski’nin deyişiyle ‘Yaratıcı Ruh Durumu’na ulas¸maya çalıs¸an ve bu ugˆurda rehberini kovalayan oyuncu adayı bir gezgin; sanatı ve deneyimleriyle ona yol gösterecek bir hoca Cahangir Novruzov.
İKİNCİ FİLMİME BAŞLADIM
- Belgesel filminde kendi tarzınızı yansıttığınızı düşünüyor musunuz?
Aslında amacım belgesel türüne yeni bir soluk getirmek ve kendi tarzımı yansıtmak. Biyografik filmleri seyrediyorsunuz zaten. Tekrarlanan bir şeyleri yeniden hayata geçirmek sonuçta üretmek değil, kopyalamak oluyor... Ben de kopya çekmemeyi tercih ettim. Ne televizyon programı ne de tam anlamıyla film, röportajlar var sonuçta. Onlar olmasaydı tam film olur muydu? Filme çevrilebilir miydi? Daha dramatik ve içselleştirmelerle evet!...
- Filminizi siz eleştirirseniz neler derdiniz?
Ben bu filmde mükemmel iş çıkardım demiyorum. Mükemmelliğin yolunu arayanlardan biriyim. Birinin hayatını araştırıyorsunuz; bir tarafta ise onun gibi olmak hatta daha fazlası olmak isteyen biri var. Unutmadan her şeyi bilen, müdahale eden bir de yazar... Kim gerçek, kim hayal bilemiyoruz.
- Gelelim Talentpolitan’a isimli yeni çalışmanıza…
Benim sinema aşkım hiç bitmeyecek, o yüzden 2’inci filmim için çalışmaya devam ediyorum. Talentpolitan tam olarak beni yansıtan bir proje ve büyük bir tutkuyla çalışıyorum. Benim tutkum tüm işlerimde ortaya bir farklılık koymak, olmayan bir şeyleri var etmek. ‘2 Dil 1 Armoni’ için yapılan yorumlarda biyografiye yeni yorum kattığım gibi üzerinde çalıştığım sistem olan Talentpolitan içinde aynı çabadayım...
- Peki bu kadar iş arasında kendinize vakit ayırabiliyor musunuz?
İşim benim tutkum, daha doğrusu tutkumu işim haline getirdiğim için kendimi çalışıyor gibi hissetmiyorum. Gezmeyi eğlenmeyi de tabii ki seviyorum. Ama zaten çalışırken, yeni insanlar tanırken de eğleniyor ve kendimi geliştiriyorum.