Gökhan Çınar'ın sunuculuğunu üstlendiği Katarsis programına konuk olan Kadir Ezildi, hayatıyla ilgili bilinmeyenleri anlattı. Ezildi'nin babasıyla ilgili konuştuğu esnada ağlaması yürek burktu.
Ezildi, "Ben çocukken anneme çok düşkündüm. Babamın yanına hiç gitmezmişim. Annemle çok büyük bir bağımız var ama hayatta anlaşamayız. İki kuma gibiyiz evde. Fikirlerimiz uymaz, çok büyük kavgalar ederiz" dedi.
Babasıyla yıllardır görüşmediğini ifade eden Ezildi, sözlerine şu şekilde devam etti: "Çok anlayışlı bir babam vardı. Asla geri kafalı değildi. Senin düşüncene saygı duyardı. Bazen bencillikleri vardı, yalan söylemeyeceğim ama çok da babama karşı kendimi beğendirmek zorunda hissetmiyordum. Babam erkek kardeşime çok düşkündü. Onun annesiydi o, babası değildi. Yani doğursa bu kadar sevemezdi...
Babamla çok sıkı fıkı bir ilişkim yoktu. Allah şahidim yukarıda, bir gün olsun kıskanmadım. Çünkü o ilgiyi seven biri değildim. Seven biri olsaydım onu kendime hırs ederdim ve bir şekilde onlara yapışırdım. Böyle bir ilgi benim çok hoşuma gitmiyor. İrite oluyorum, soğuma geliyor. Bir tek anneannem bana ilgi gösterdiğinde zoruma gitmez..."
Babamı 14 yaşıma kadar gördüm. Annemle babam ayrıldıktan sonra çok fazla bir ilişkimiz olmadı. Zaten aynı evin içinde de çok sıkı fıkı olmadığım için benim için çok kopukluk olmadı ama kardeşim için çok zor oldu. Babasından ayrılışı, onun için çok büyük bir depresyon oldu...
Şimdi diyeceksiniz; 'İnsan babasını nasıl bırakır?' Karşı tarafa yaşattığı şeyler, insanın hayatını elinden alıyorsa, bazı şeyleri götürüyorsa ve onlar bir daha geri gelemiyorsa, o insana karşı ister istemez duvar örüyorsunuz."
"Babanla ilgili bugünkü duygun nedir?" sorusuna da yanıt veren Ezildi, şunları söyledi: "Babamı hatırlamıyorum. Bazen kendimi zorluyorum, 'Ne yapardık, nasıl biriydi?' diye ama hatırlamıyorum. İnsan babasını unutur mu? Ben unuttum. Annem o kadar çok sinir krizi geçiriyordu ki, bazen kendisini kaybediyordu. Kendisine bir şey yapmasından korkuyorduk...
Sırf annemiz kendisine bir şey yapmasın, evde yalnız kalmasın diye kardeşimle nöbetleşe parka giderdik. Bir çocuk neden nöbetleşe parka gider? Benden böyle birini affetmemi bekler misiniz?"