Darülaceze'de "Büyük Perihan" olarak hitap edilen 76 yaşındaki Perihan Karakuyu, ortaokuldayken geçirdiği rahatsızlık nedeniyle yatağa mahkum oldu. Annesini hiç görmeyen Karakuyu'ya önce babası, onun ölümünün ardından da ablası ve ağabeyi baktı ama en sonunda Karakuyu, 1973 yılında henüz 27 yaşındayken Darülaceze'ye bırakıldı. Ondan bir yıl sonra da Perihan Bekdemir Darülaceze'nin sakinlerine katıldı.
ÇOCUĞU GİBİ OLDU
Perihan'ı kızı gibi gördüğünü anlatan Perihan Karakuyu, "Perihan geldiğinde çocuktu. Sürekli 'Eve gideceğim' diye ağlar dururdu. O zamanın başhekimi, 'Diğer Perihan'ın yanına götürelim, sahip çıksın' demiş. Sonra bana alıştı" dedi.
AİLE HASRETİNİ DİNDİRDİ
O günlerde sadece 10 yaşında olan Perihan Bekdemir, mental sorunları da bulunan bir epilepsi hastasıydı. İki Perihan'ın neredeyse yarım asra yaklaşan oda arkadaşlığının hikayesi de böyle başladı. Kurumun "Büyük Perihan"ı yürüyemediği için odada ihtiyaç duyduğu anlarda "Küçük Perihan"dan yardım istiyor, "Küçük Perihan" ise kendisini Darülacezeye bırakan ailesinin özlemini Büyük Perihan ile gideriyor.