“Askerler kendi aralarında konuşuyorlardı. 'Aralarından bir tanesini vuralım, korksunlar' diyordu biri. Sonra hepimizi içeriye oturttular. Komutanları 'Buranın sorumlusu kim, bir daha sormayacağım' diye bağırmaya başladı. 'Birini vuralım' tarzı konuşmaları da duyunca şöyle düşündük: Memleketten haberimiz yok ama bir talimat gelmiş bize, 'TRT'yi kesin' diye. Demek ki bir direniş var. O an kendi canımdan vazgeçtiğimi hissettim. 'Benim' dedim. O an ne yapacağımı bilmeden ayağa kalktım. O an tek düşündüğüm şey, helikopterden nizamiyedeki arkadaşlarıma ateş açılmış olmasıydı. Nizamiyede 10-15 arkadaşın şehit olduğunu düşündüm ve 'bizi de eninde sonunda öldürecekler' diye düşününce üzerime bir rahatlık çöktü."

'TÜM YAYINLARI KES' DEDİ

“Başlarındaki komutan 'TRT hariç tüm yayınları keseceksin' dedi. Yerel kanalları uyduya çıkarken monitör ettiğimiz sistem bölümümüz var. 200 yerel kanaldan 80 tanesini sözkonusu odadan yayına çıkıyoruz. Aklıma bu oda geldi. Aralarında hiç ulusal yayın yoktu. Ben bunları kesersem ve hepsinin kesildiğini söylersem en azından o zamana kadar ya destek gelir dışardan yardım ulaşır. Ya da gittiği yere kadar gider dedim. Neticede oradan çıkamayacağımızı kabullenmiştik. 'Tamam keseceğim' dedim. Yerel kanal paketlerinden bir tanesinin anten çıkışını kestim. Ulusal kanalları izleyebildiğimiz monitörlere giden güç düğmesini kestim. Böylece tüm ekranlarda sinyal yok yazıcaktı. Tamamen kesilebilmesi için antenlere gitmem gerektiğini söyledim. Komutan iki askerle beni antene yolladı."

SİLAHI ALNIMA DAYADI

“Anten odasını açtım, askerin bir tanesi 'orda dur' dedi. Silahı alnıma dayadı. 'TRT hariç hepsini keseceksin, hiçbir tane kalmayacak, içinizden birini eninde sonunda vuracağım, bu sen olursun' dedi. Ben de artık canımdan geçtiğim için o rahatlıkla 'gidince göreceksin hepsi donmuş olacak' dedim, başka hiçbir şey söylemedim. İstasyona girdik, oyalanarak yerel yayınları kestim. Diğer antene geçtik. O sırada 20'ye yakın ulusal kanala karşılık gelecek bir sistem oluştu elimde. Yerel kanalları kesince yaklaşık 20 tane monitör boşa çıkmış oldu. Rabbim bize öyle bir yardım etti ki, hem cevap verirken zorlanmadık hem de onların basiretlerini bağladı. Verdiğimiz cevaplara inandılar. Üstelemediler. Bu bizi rahatlattı. Antenden çıktıktan sonra trafonun yerini sordular. 'Ben bilmiyorum tv yayıncısıyım' dedim, 'Aranızda elektrikçi var mı' diye sordu. 'Akşam mesaiden sonra elektrikçi olmaz, arıza olursa ekip gelir' dedim. Aslında o sırada elektrikçi vardı. Kıbrıs yayınlarını kesmediğim aklıma geldi. Askerleri oyalamak için onları da kesmeyi düşünüyordum."

BİR ASKER TV'Yİ AÇTI VE...

“Yayınların kesildiğini düşündükleri için biraz rahatladılar. Yayınlara bakmayı akıl edemiyorlardı. Artık grup beklemeye geçti. Yaklaşık bir saat sonra bekleme salonunda TV'yi açınca A Haber yayınını görmüşler. İçeri girdi asker. 'Komutanım A Haber yayını kesmemiş' dedi. Biz komutanla göz göze geldik. 'Ayağa kalk' dedi. Kalktım. O anda bir asker 'halen devam eden yayınlar var' dedi. 'Kıbrıs'ta yayın yapan kanallar var' dedi. 'Onlar Kıbrıs üzerinden yayın yapıyor, onlara bir şey yapamayız' dedim. Sonra birileriyle yazıştıktan sonra hepimizi ayağa kaldırdı 'yürüyün' dedi, sonra durdurup 'yapmak zorundayım' dedi. O anda hepimizi infaz edeceğini düşündük. 'Size bağırmak zorundaydım' dedi."

O ASKERİ İNFAZ ETMİŞLER

“Darbeciler Türksat'tan minibüsle kaçtılar. Beni tuvalete götüren ve su veren askerin o minibüsün koltuğunda infaz edildiğini fotoğraflardan gördüm. 3 kere ateş etmişler alnından ve yanaklarından vurmuşlar. Arkadaşlarım da aynı asker olduğunu teyid etti. Yanımızda o askere 'evlat' diye hitap ediyorlardı. Muhtemelen askerliğini yapan bir erdi. Ondan kurtulmak için infaz etmiş olabilirler."