Hz. Sümeyye ve Ammâr Mekke'de Müslümanlığını açıkça ilân eden ilk yedi kişi arasındadır. Hz. Muhammed dahil bu yedi Müslüman; Hz. Ebû Bekir, Habbâb b. Eret, Bilâl-i Habeşî, Suheyb b. Sinân, Ammâr ve annesi Sümeyye'dir.
Peygamber Efendimiz ve Hz. Ebû Bekir dışındakiler kendilerini koruyacak kimseleri bulunmayan köle durumundadır.
Bu nedenleİslâm'ın ilk dönemlerinde ağır işkenceler görmüşlerdir. Bir gün Mekke'deki Ebtah bölgesinde kızgın güneşin altında işkence gördükleri sırada Resûlullah onların yanına gelerek, "Ey Yâsir ailesi, dayanın! Müjdeler olsun ki yeriniz elbette cennettir" demiş (Hâkim, III, 388), onlar da bu müjde ile zulümlere sabır göstermiştir.
Üstelik Hz. Sümeyye ileri yaşta olmasına rağmen işkencelere direnmiştir. Ebû Cehil fiziksel işkencelerle de yetinmeyip onun namusuna dil uzatmış ve mızrakla şehit etmiştir.
Pembe ismi pamuk çiçeğinden geliyor
Hz. Sümeyye'nin asıl adının Pamuk olduğu da birçok kaynakta geçmektedir. Bu şaşırtıcı değildir çünkü pamuk ve pembe aynı kökten gelmektedir.
Pamuk çiçekleri ilk açtıklarında hafif kızıla çalar. Farsçadaki pamuk çiçeği anlamındaki "penbe" ünsüz benzeşmesiyle pembe biçimini almıştır.