Dostoyevski kimdir neden öldü? Ölüm yıldönümü ne zaman?

Dünya edebiyatının usta yazarı Fyodor Mihayloviç Dostoyevski, tam 138 yıl önce aramızdan ayrıldı. Yıllara meydan okuyan eserlerinde hala aynı duyguları hissetmek mümkün… Çalkantılı bir çocukluk geçiren Rus yazar, çocuk yaşta anne ve babasını kaybetmiştir. Büyük dram ve hüzün içeren hayatını, yazdığı eserlere de yansıtan Dostoyevski, 9 Şubat 1881’de St. Petersburg’da hayata gözlerini yummuştur. Dünya edebiyatının usta yazarı Dostoyevski kimdir?

Dünya tarihinin belki de en güçlü kalemi olan Dostoyevski, ölümünün 138. yılında sevenleri tarafından büyük bir saygı ile anılıyor. Zamana meydan okuyan eserleri, hala büyük bir sevgi ile okumaya ve okutulmaya devam ediyor. Ölümsüz eserler kaleme alan büyük yazar Dostoyevski’nin eserleri, insanlığa yol göstermeye devam ediyor. Edebiyatın güçlü kalemi Dostoyevski’yi saygı ile anıyoruz…

DOSTOYEVSKİ KİMDİR?

Fyodor Mihayloviç Dostoyevski 11 Kasım 1821 tarihinde Moskova’da dünyaya geldi.

İlköğrenimini Moskova’da tamamladı. Annesinin ölümünden sonra Petesburg Mühendis Okulu’na gönderildi. Arkadaşlarının, sinirli ve aşırı duyarlı bir yapıya sahip olduğu için "Ateş Fedya" lakabını verdikleri Dostoyevski, Petersburg'ta zamanını kitap okuyarak, düşüncelere dalarak ya da kardeşi Mihail ile sohbet ederek geçirdi. Bu okuldaki eğitimini başarıyla bitirdikten sonra asteğmen rütbesiyle Petersburg’taki İstihkâm Müdürlüğü’nde göreve başlayan Dostoyevski, askerlikten nefret ettiği için bu görevinden yaklaşık bir sene sonra istifa etti. Bu istifasının ardından yazarlığa başladı.

İLK YAZARLIK DÖNEMİ

Ordudan ayrıldıktan sonra kurgusal roman yazmaya başlayan Dostoyevski, ilk kitabı İnsancıklar’ı 1846 senesinde yayınladı. Bu kitabı halk tarafından ilgiyle karşılandı. Aynı zamanda bazı eleştirmenler tarafından da övgüler aldı. Ünlü eleştirmen Belinsky, romanı okuduktan sonra Dostoyevski'ye, gelecekte büyük bir yazar olacağına dair övgü dolu sözler söyledi.

Yazarlık konusunda başarılı olduktan sonra Gogol esintileri taşıyan kitabı “Öteki” yayımlandı. Bu romanda kullandığı “çift kişilik” teması, Belinsky dahil hiçbir eleştirmence beğenilmedi. Eleştirmenler bu romanı sıkıcı buldu ve alay etti.

1847’de “Ev Sahibesi” isimli romanını yayınlayan Dostoyevski, bu eseri de olumsuz eleştiriler alınca ruhsal çöküntüye düştü ve üzüntüden hasta oldu. Tüm bunlara rağmen yazarlığı bırakmadı ve 1848’de “Beyaz Geceler” ve “Bir Yufka Yürekli” kitapları yayımlandı. “Bir Yufka Yürekli” kitabı, Dostoyevski’ye itibarını yeniden kazandırdıysa da beklediği kadar ilgi görmedi. Şevki kırılan Dostoyevski, yazarlığı bırakıp politikayla ilgilenmeye başladı ve genç liberallerin grubuna dahil oldu.

SÜRGÜN DÖNEMİ

Dostoyevski, 23 Nisan 1849 tarihinde devlet aleyhindeki bir komploya karıştığı iddiasıyla ağabeyi ve sekiz arkadaşıyla birlikte tutuklandı. Ölüm cezasına çarptırıldıktan sonra sekiz ay hapis yattı. Hapis hayatından sonra idam edilecekleri yere götürüldüler ve tam idamlar gerçekleştirilecekken af çıktı. Ölüm cezaları, dört yıl kürek ve altı yıl adi hapis cezasına çevrildi. Bunun ardından Sibirya’daki Omsk Kalesi’ne sürüldü ve burada geçirdiği birçok Sara nöbeti yüzünden defalarca hastaneye kaldırıldı.

Burada geçirdiği yıllarda İncil’i etraflıca, detaylı bir şekilde tanıdı.

Sürgünde 4 sene geçtikten sonra kürek cezasından kurtularak er rütbesiyle kışla hizmetine verildi. Semipalatinsk’te zorunlu ikamete mahkûm edildi.

1857 senesinin Şubat ayında veremli dul Mariya Dmitriyevna İsayeva ile, sırf ona acıdığı için evlendi.

YAZARLIĞA DÖNÜŞ

Dostoyevski özgürlüğüne kavuştuktan sonra Petersburg’a döndü. Kardeşi ve arkadaşı ile birlikte “Epoha (Dönem)" isimli dergiyi hazırladı. Bu dergilerde Slavcı düşünceyi savunan yazılar yazdı.

“Ezilenler” ve “Ölüler Evinden Anılar” ile kendinden söz ettiren yazar, 1863 senesinde beklediği, arzuladığı Avrupa Seyahatine çıktı. Bu dönemde Sara nöbetleri ve kumar borçları yüzünden büyük sıkıntılar çekti. Yayınevlerinden henüz yazmadığı romanların avanslarını isteyerek yaşamını sürdürdü.

1864’te “Yeraltından Notlar” yayınlandı. 1866’da ise “Suç ve Ceza” ile “Kumarbaz” yayınlandı.

Başyapıt statüsündeki romanlarının hepsi peş peşe geldi.

1879’da “Karamazov Kardeşler” adlı romanı yayınlandı. Bu romanda hayatı boyunca eserlerinde işlediği temaları yeniden el aldı ve insan duygularının derinliğine indi.

1881 senesinin Ocak ayında bir ciğer kanaması geçirerek yatağa düştü ve 28 Ocak 1881 tarihinde hayata veda etti.

Usta yazar için 31 Ocak 1881 tarihinde yapılan cenaze töreninde yaklaşık otuz bin kişi tabutunun arkasında yürüdü.

DOSTOYEVSKİ’NİN ESERLERİ

Romanlar

  • (1846) Bednye lyudi; Türkçe yayım adı: İnsancıklar
  • (1846) Dvojnik: Türkçe yayım adları: “İkiz,” “Öteki”
  • (1849) Netochka Nezvanova; Türkçe yayım adı: Netochka Nezvanova
  • (1861) Unizhennye i oskorblennye; Türkçe yayım adı: Ezilmiş ve Aşağılanmışlar
  • (1862) Zapiski iz mertvogo doma; Türkçe yayım adı: Ölüler Evinden Anılar
  • (1864) Zapiski iz podpolya; Türkçe yayım adı: Yeraltından Notlar
  • (1866) Prestuplenie i nakazanie; Türkçe yayım adı: Suç ve Ceza
  • (1867) Igrok; Türkçe yayım adı: Kumarbaz
  • (1869) Idiot; Türkçe yayım adı: Budala
  • (1872) Besy; Türkçe yayım adı: Ecinniler
  • (1875) Podrostok; Türkçe yayım adı: Delikanlı
  • (1881) Brat’ya Karamazovy; Türkçe yayım adı: Karamazov Kardeşler
  • Kısa Öyküler

  • (1847) Roman v devyati pis’mah; Türkçe yayım adı: Dokuz Mektupları Romanı
  • (1847) “Gospodin Prokharchin”; Türkçe yayım adı: “Mr. Prokharçin”
  • (1847) “Hozyajka”; Türkçe yayım adı: “Ev Sahibesi”
  • (1848) “Polzunkov”; Türkçe yayım adı: “Polzunkov”
  • (1848) “Slaboe serdze”; Türkçe yayım adı: “Bir Yufka Yürekli”
  • (1848) “Chuzhaya zhena i muzh pod krovat’yu”; Türkçe yayım adı:  Kıskanç Koca
  • (1848) “Chestnyj vor”; Türkçe yayım adı: ” Namuslu Bir Hırsız
  • (1848) “Elka i svad’ba”; Türkçe yayım adı: ” Bir Noel Ağacı Ve Düğün
  • (1848) Belye nochi; Türkçe yayım adı: Beyaz Geceler
  • (1857) “Malen’kij geroj” ; Türkçe yayım adı: “Küçük Kahraman”
  • (1859) “Dyadyushkin son”; Türkçe yayım adı: “Amcanın Rüyası”
  • (1859) Selo Stepanchikovo i ego obitateli; Türkçe yayım adı: Stepançikovo Köyü
  • (1862) “Skvernyj anekdot” ; Türkçe yayım adı: “Tatsız Bir Olay”
  • (1865) “Krokodil” ; Türkçe yayım adı: “Timsah”
  • (1870) “Vechnyj muzh” ; Türkçe yayım adı: “Ebedi Koca”
  • (1873) “Bobok” ; Türkçe yayım adı: “Bobok”
  • (1876) “Krotkaja” ; Türkçe yayım adı: “Uysal Bir Ruh”
  • (1876) “Muzhik Marej” ; Türkçe yayım adı: Köylü Marey
  • (1876) “Mal’chik u Hrista na elke” ; Türkçe yayım adı: Mesih’in Noel ağacı Boy de
  • (1877) “Son smeshnogo cheloveka” ; Türkçe yayım adı: “Bir Adamın Düşü”
  • Diğer Eserleri

  • Yaz İzlenimleri Üzerine Kış Notları (1863)
  • Bir Yazarın Günlüğü (1873–1881)