The Economist'ten çarpıcı ''ABD'' yazısı: Amerika Bölünmüş Devletleri

The Economist dergisi, Kaliforniya ve Teksas eyaletlerinde kabul edilen iki yasaya dikkat çekerek ABD'nin olası bir bölünmenin eşiğinde olduğuna vurgu yaptı. Dergi kapağında analizi ''Amerika Bölünmüş Devletleri'' başlığı ile kapaktan verdi.

aksam.com.tr

ABD'nin ünlü dergilerinden The Economist, eyaletlerdeki farklı yasalara değindiği analizinde bu yasaların toplumda akıl karışıklığına daha çokta toplumsal bilincin gelişememesine neden olduğunu iddia etti.

Economist, haberinde Kalifornia'daki benzinle çalışan otomobillerin 2035'te yasaklanmasına karar verilen yasa ile Teksas'ta kürtaj yaptıranlara 99 yıl hapis cezası verilecek olması örneklerinden yola çıkarak şunları kaydetti:

Bu iki olay ilgisiz görünebilir, ancak bunlar önemli bir eğilimin belirtileri.

Başkent büyük ölçüde tıkanmış olsa bile eyaletler büyük bir hızla yasa üretiyor, bu teoride kötü bir şey değil. Amerika'nın hangi politikaların işe yarayıp hangilerinin çalışmadığını test etmek için 50 laboratuvarı var.

İnsanlar ve şirketler bulundukları eyaletlerin yasaları ile yaşamayı seçebilir ya da başka bir eyalete gidebilir. Kendisine uygun vergilendirmesi olan eyaleti tercih edebilir.

Ne yazık ki, federalizmin bu yapıcı biçimi, bugün devlet politikacılarının peşinden koştuğu şey değil. Bunun yerine ulusal bir kültür savaşı veriyorlar. Okullarda nelerin tartışılabileceğini, silah alıp taşımanın ne kadar kolay olduğunu, kendini trans olarak tanımlayan gençlere hangi tıbbi müdahalelerin sunulabileceğini ve yasa dışı göçmenlerin nasıl destek sağlayabileceği gibi.

Cumhuriyetçiler ve Demokratlar kendilerini devletin gerçek sahibi sanarak radikal kararlar vermekten çekinmiyorlar.

Bunun nedeni, Amerikalıların dörtte üçünün yaşadığı 50 eyaletten 37'sinin tek bir parti tarafından yönetilmesi. Bir tarafın hem yasama meclislerini hem de valiliği kontrol ettiği yerlerin sayısı son 30 yılda neredeyse iki katına çıktı.

Bu tek partili devletler, kazananlar seçim haritalarını kendi lehlerine yeniden çizdiği için kendi kendini idame ettiriyor ve ultra güvenli koltuklara sahip politikacıların sapkın teşvikleri var. Genel seçimi kaybetme konusunda endişelenmiyorlar, sadece oy vermeye daha istekli oldukları için hevesli partizanların söz verdiği bir ön seçim kaybediyorlar. Bu tür partizanları etkilemenin yolu uzlaşmadan kaçınmaktır.

Dolayısıyla aşırılıkçılık yaygınlaşıyor. Çoğu Teksaslı, yeni kürtaj yasalarının çok acımasız olduğunu düşünüyor.

Bazı eyaletler, başka bir eyalette kürtaj veya transseksüel ameliyatı arayanları cezalandırmayı amaçlar; diğerleri aynı insanlara sığınak sunar. Mavi eyaletler, silah üreticilerine karşı dava açılmasını teşvik ediyor; kırmızı eyaletler, Kaliforniya'nın kendi emisyon standartlarını belirlemesini engellemek için dava açtı.

Teksas Valisi Abbott, mavi eyaletlerin yasadışı göç konusunda çok yumuşak olduğu görüşünü duyurmak için otobüsler dolusu göçmeni New York'a gönderdi.

Muhtemel başkanlık adayı olacak Florida'da Valisi DeSantis, ırkın sınıflarda nasıl tartışıldığını kısıtlamak için bir "Uyandırmayı Durdur Yasası"nı açıkladı; Basın açıklamasındaki on aşırı uyanıklık örneğinden hiçbiri Florida'dan değildi, bu ise Amerika'nın farklılıklarına rağmen ilerleyemediği fikrini sağlamlaştırıyor.

ABD'nin bu bölünmüş yapısı şirketleri de etkiliyor, en çok petrol çıkartan eyalet olan Teksas en ufak bir problemde komşu eyaletleri petrol vermemekle tehdit ediyor.

En büyük endişe, partizanlığın Amerikan demokrasisinin kendisini baltalayabilmesidir. Pek çok Cumhuriyetçi, Donald Trump'ın 2020'de Joe Biden'ı yendiğini iddia ediyor..

Amerika'nın işlevsizliği, kurallara dayalı düzeni (veya ondan geriye kalanları) korumak, askeri saldırganları caydırmak ve bir demokratik yönetişim örneği sunmak için Amerika'ya bağlı olan dünya için bir risk oluşturuyor.

Federal hükümet sorumluluklarını ihmal etmeyi bırakmalıdır. Örneğin, göç ve iklim değişikliğine ilişkin politikalar açıkça daha iyi belirlenmiştir.

Senato'daki tıkanıklık eyaletlerin hızlı karar alma mekanizmaları ile yarışamıyor bu yüzden Meclis'te bir reform şart oldu.