Pistte yarım saat ağladım

Avrupa Atletizm Şampiyonası’nda 3 adım atlamada Türkiye’ye final sevinci yaşatan Can Özüpek, “1 cm farkla bronz madalyayı kaçırınca yarım saat oturup ağladım” dedi.

Orçun Özateş

İskoçya'nın Glasgow kentinde bugün başlayacak ve TRT Spor’dan naklen yayınlanacak Avrupa Salon Atletizm Şampiyonası’nda ülkemizin madalya umutlarından Can Özüpek’in gözü kürsüde. Şampiyona öncesi sorularımızı yanıtlayan Özüpek, hedefini ve ilginç hikayesini anlattı:

 Neden atletizm ve 3 adım atlama?

Spora başlama hikayem çok kolay olmadı. Parasızlık da vardı, açlık da. Balıkesir’den atletizm için İstanbul’a geldim. Okulumu bıraktım. İki yıl dayımın yanında, arkadaşlarımın evinde kaldım. Bazen yerde yattım, bazı günler sadece bir öğün yemek yedim. Ama hep başarılı olacağıma inandım. 2 yıl boyunca Bağcılar-İstinye arasında otobüsle gidip geldim. Zaten bu zorluklara ancak inanırsan katlanabilirsin. Ben de hiçbir zorluktan çekinmedim.

Şu an durum nasıl?

Kırılma noktası milli takım kampına çağırılmamla oldu. Ondan sonra biraz daha para kazanmaya, milli takım kamplarında beslenmeme daha da dikkat etmeye başladım. Ve şu an Türkiye’nin en iyi 3 adım atlamacısı konumundayım.

Hedeflerin ne?

Avrupa’nın en iyileri arasında yer almak istiyorum. Geçen sene U20 listelerinde 3. sıradaydım. Şimdi büyüklerde ilk sıraya çıkmak istiyorum. İlk hedefim 17 metreye ulaşmak. Daha sonra da 17.50. Bu bana olimpiyatlarda derece getirebilir.

Berlin’de madalya kıl payı kaçmıştı, o an ne hissettin?

Finalde 16.78’le bronz madalya kazanıldı. Ben ise şampiyonaya 16.77 ile gelmiştim. İlk büyük yarışımdı. Ve kendimi madalya alabileceğime inandırmıştım. Hele ki bu kadar yaklaştığımı düşününce. Yarış bitimine yarım saat kapüşonumu çekip ağladım. Bana yetmedi yani.

Spor Bakanlığı ile Turkcell’in birlikte yürüttüğü Sportif Yetenek taraması için görüşün ne?

Bu inanılmaz bir proje. Küçük yaşta yeteneği keşfedilen bir sporcunun hayatı tamamen değişiyor. Bu çok önemli. Ben 14-15 yaşında spora başladım. Mesela ben eğer daha erken keşfedilebilseydim, yaşadığım zorlukları bu kadar keskin yaşamazdım. Gelişimim daha planlı olurdu. Çocuklar çok şanslı.