Zeynep Doruk: Dertler hiç bitmiyor ki söyleyeceklerimiz tükensin

“Şarkılar yazmaya devam ediyorum, dertler hiç bitmiyor ki söyleyeceklerimiz tükensin… İnsan bazen bunalıyor, yoruluyor. Kariyer dediğiniz şey uzun bir yol ve yol arkadaşlarınızın ya da dinleyicilerin ilgisizliği, umursamazlığı veya yıllar içinde biriken kırgınlıklar kabuğunuza çekilmenize neden olabiliyor. Ne kadar yetenekli olursanız olun, mesele aslında sürdürebilirlik ve ne olursa olsun savaşmaya devam etmek…”

ALİ DEMİRTAŞ / ali.demirtas@aksam.com.tr

Onu ilk defa Sertab Erener’i dinlemek için gittiğim bir konserde dinleme imkânım oldu. Enerjisi ve sesiyle adını bildiğimiz ‘ünlü’ şarkıcılara taş çıkarır nitelikteydi performansı. Yıllardır Erener’in vokalistliğini yapan başarılı müzisyen Zeynep Doruk’tan bahsediyorum. Kendisiyle Akşam Cumartesi için çok keyifli bir söyleşi gerçekleştirdik. Önce onu biraz daha yakından tanıyalım: “Aile bağları benim için çok önemli ve değerli. Beni el üstünde tutan, önceliği ben olan ve her daim yanımda olan bir ailem var. Bu bana hayatta her zaman güç vermiştir. Özellikle annemin hakkını asla ödeyemem. Annem ve babam 38 senedir evliler, her gün mutlaka en az iki, üç kere telefonlaşırız. Aile bağlarına bu kadar önem vermeme rağmen maddi manevi bağımsızlığıma da çok düşkünüm mesela. Hiç evlenmedim, pek de niyetim yok açıkçası. İki kedim var ve onlarla mutlu mesut yaşıyorum.”

İLK KONSERİMİ 2.5 YAŞINDA VERMİŞİM

Müzik hayatınıza ne zaman ve nasıl dâhil oldu?

Annemin söylediğine göre ilk “konserimi” 2.5 yaşında vermişim. Kalabalık görünce gidip süslenip, onlara ezberlediğim şarkıları söylermişim. Esir alırmışım onları. Galiba bu doğuştan gelen bir şey, müzik benim oluş biçimim. Başka bir meslek seçemez miydim, tabii ki seçebilirdim. Şanslıydım. İmkanlarımız vardı. Başarılarla dolu bir tahsil hayatım oldu. Dillere ilgim ve yatkınlığım var. Üniversiteyi burslu okudum ve yüksek onurla mezun oldum. Ama müzikte yakaladığım o derin hazzı hiçbir yerde bulamadım. Bunu mesleğe dönüştürmek duygusal bir seçim miydi? Evet. Akıllıca bir karar mıydı? Hayır. Ama hayat, gerçekten sevmediğimiz bir mesleğe emek vermek için bence çok kısa.

Müzik ve şarkı söylemek sizin için ne anlam ifade ediyor?

Müzik benim oluş biçimim. Ben melodilerle hissediyor, şiirimsi sözlerle düşünüyorum. İçinde bulunduğum her anın arka planında çalan bir fon müziği var. Şarkı söylerken sesim aracılığıyla bu dünyaya bir ağaç misali köklerimi salıyorum, bir yandan da ilahi olanla bağlantı kuruyorum sanki. Çok acayip bir şey. Her şarkıda olmuyor tabii. Ama olduğu zaman da çok büyülü, başka hiçbir şeye benzemiyor.

Daha önce kimlerin vokalistliğini yaptınız?

İlk vokalistlik deneyimim Ajda Pekkan’la oldu. Yaklaşık bir sene çalıştık. (Ondan önce de İstanbul Gelişim Orkestrası’nın 4 sene solistliğini yapmıştım) Daha sonra Yalın’la çalıştım. 2010’dan beri de Sertab’a vokal yapıyorum. Özel projelerde de yer aldım vokalist olarak. Başka sanatçılardan da teklifler geldi ama ben biraz fazla seçiciyim. İçime sinmeyen hiçbir projede yer almadım. Para pul hiçbir zaman önceliğim olmadı. Zaman zaman çok ihtiyacım da oldu açıkçası, hayat bu… Ama sessizce ve sabırla o dönemi tek başıma atlatmaya çalıştım. Bence yaptığınız şeyler kadar yapmamayı seçtikleriniz de önemli. Ruhunu, bedenini, yeteneğini, benliğini ne uğruna olursa olsun satmamak her zaman benim önceliğim oldu.

İlk vokalistlik deneyimim Ajda Pekkan’la oldu. Yaklaşık bir sene çalıştık. Ondan önce de İstanbul Gelişim Orkestrası’nın 4 sene solistliğini yapmıştım... Daha sonra Yalın’la çalıştım. 2010’dan beri de Sertab’a vokal yapıyorum.

ÖNCELİKLİ HEDEFİM KALICI ŞARKILAR BIRAKABİLMEK

Kariyer hedefiniz nedir? Ne yapmak istiyorsunuz?

Öncelikli hedefim kalıcı şarkılar bırakabilmek… Sözüyle, müziğiyle, aranjmanıyla gelecek nesillere da taşacak, kalbe dokunacak, hayatlarına eşlik edecek şarkılar yapabilmek, yapamıyorsam yapan insanları bulabilmek, onlarla çalışabilmek, o şarkıları en iyi şekilde seslendirmek. Derdim bu. Ölümlü dünya… Yarın ne olacağını bilmiyoruz. Bakın bir pandemi çıktı hayatlarımız durdu; bırakın plan program yapmayı, dışarı çıkamaz hale geldik. Bilimkurgu filmi gibi oldu hayatlarımız. Kaygılanmanın kimseye bir yararı yok. Hayat önümüze ne çıkarırsa çıkarsın yaşamaya devam etmek zorundayız. Kişiliğimizden, benliğimizden ödün vermeden yeni gerçekliklere adapte olmak mecburiyetindeyiz. Umudumu ve içimdeki gücü yitirmemeyi umuyorum. Sağlıklı kalıp devam edebildiğim yere kadar üretmeye, şarkılar söylemeye devam etmeyi diliyorum. Sevdiklerim ve ailem de yanımda olursa başka bir şey istemem. Öte yandan kısa süre önce bir YouTube kanalı açtım. Konserlerin sahne arkası, canlı performanslar ilginizi çekiyorsa ve benden daha fazla içerik görmek istiyorsanız abone olarak destek olmanızı rica edeceğim.

İÇİMDEN AKAN RİTİMLERLE YOLCULUĞUMA DEVAM EDECEĞİM

Müzikte yakalamak istediğiniz tarzı nasıl özetlersiniz?

İnsanların tarzları zaman içinde değişebilir aslında. İçinizde bir şeyler değiştikçe, kırılıp şekillendikçe, ister istemez müzik tarzınız da değişir. Hep aynı tarzda ilerlemeyi de tercih edebilir insan, kendi güncellendikçe dışarı yansıttıklarını veya ürettiklerini güncellemeyi de… Açıkçası önceden düşünülmüş, planlanmış, bir kalıba oturtulmuş müziklerdense içimden akan ritimler ve sözler eşliğinde yolculuğuma devam etmeyi tercih ederim. Yani hayatla birlikte akarken ben nasıl birine dönüşeceğim, neler hissedeceğim, nelere kafa yoracağım, nelere canım daha çok sıkılacak inanın ben de bilmiyorum. Mesela kitap okurken hep hoşuma giden satırların altını çizerim ben. Bir kitabı birden fazla okuduğumda farklı yerlerin altını çizmişim. Çünkü aynı nehirde iki kere yıkanılmaz. Bakalım benim nehrim beni nerelere götürecek… Şarkılarımdan anlarsınız.

PANDEMİDE HERKESİN GERÇEK YÜZÜ ORTAYA ÇIKTI

Solo çalışmalarınız nasıl gidiyor?

Şarkılar yazmaya devam ediyorum, dertler hiç bitmiyor ki söyleyeceklerimiz tükensin… İnsan bazen bunalıyor, yoruluyor, kariyer dediğiniz şey uzun bir yol ve yol arkadaşlarınızın ya da dinleyicilerin ilgisizliği, umursamazlığı veya yıllar içinde biriken kırgınlıklar kabuğunuza çekilmenize neden olabiliyor. Ne kadar yetenekli olursanız olun, mesele aslında sürdürebilirlik ve ne olursa olsun savaşmaya devam etmek. Müzisyenler zaten duygusal insanlar… İyi kötü her şeyden etkileniyorlar… Empati duyguları da yüksek genelde. Yani kırılıp vazgeçmeleri o kadar olası ki… Pandemi tabii ki bizim sektörü çok etkiledi. Aslında ne kadar yalnız bir sektör olduğumuz tokat gibi çarpıldı suratımıza. Müzisyenlerin de solistlerin de organizatörlerin de menajerlerin de prodüktörlerin de gerçek yüzü bu krizde ortaya çıktı bence. Yeni işlerden ziyade işlerin yeni versiyonları çıktı, çıkıyor önümüze. Bir şekilde dinleyiciyle, seyirciyle buluşmamız gerekiyor. Arayış devam ediyor. Bakalım neler olacak, inanın ben de büyük merak içindeyim.

SERTAB’IN VOKALİSTE İHTİYACI YOK

Sertab Erener ile olan iş birliğinizden bahseder misiniz?

Sertab’la 30 Haziran 2010’dan beri sahnedeyim. 10 yılı doldurmuşuz. Hayatımdaki en uzun beraberlik. Mutsuz olsaydım ya da o mutsuz olsaydı bu süremezdi zaten. Sertab’ın vokaliste ihtiyacı yok aslında, benden önce de bir 4-5 sene vokalisti yokmuş. O kadar iyi bir şarkıcı ki, o kadar güzel bir sesi var ki, o kadar iyi bir teknikle söylüyor ki benim yaptığım ikinci ses sadece bir renk katabilir aslında şarkılara. O yüzden yaptığım şeyi en mükemmel haliyle sunmaya çalışıyorum hep. Sahnede bütün ekiple bambaşka, çok özel bir sinerji oluşturduğumuzu düşünüyorum. Hepsini çok ama çok seviyorum. Herkese sürekli sarılasım var. Gerçekten çok büyük bir keyif onunla ve o ekiple beraber aynı sahnede olmak, beraber danslar etmek, bir ağızdan göz göze şarkılar söylemek… Paha biçilemez.