BAŞAK BIÇAK / basakbicak@gmail.com
Trainspotting (1996), 28 Days Later (2002), Slumdog Millionaire (2008), 127 Hours (2010) gibi filmleriyle tanıdığımız Oscar’lı yönetmen Danny Boyle, bir süredir doz aşımına uğradığımız müzisyen biyografileri ve hikayelerine yöneliyor ancak farklı bir yolla... The Beatles’ın hiç var olmadığı bir dünya nasıl olurdu sorusunu sorduran Yesterday, bu fikirden hareketle genç bir müzisyenin hayatına odaklanıyor ve enfes The Beatles müzikleri eşliğinde keyifli bir iki saat vaat ediyor.
Öncelikle, Yesterday’in bu vaadini yerine getirdiğini ve bilhassa bahsi geçen yokluğa eklemlediği diğer ürünlerle (burada spoiler vermemek adına detaylandırmıyorum) yaptığı zeki göndermeleriyle seyircisini eğlendirdiğini kabul etmeliyim. Hatta finale doğru John Lennon sekansı The Beatles hayranlarını epey mutlu edecektir... Ancak filmin bütününe baktığımızda “izle-unut”tan daha fazlası olduğunu söylemek abartılı olacaktır ki bunun en büyük müsebbibi de, başroldeki isim... Himesh Patel, hem film hem de hikayenin potansiyeli bakımından öylesine sönük duruyor ki, başka bir oyuncuyla film çok daha ilgi çekici bir şeye dönüşebilecekken, başrol seçimiyle bu şansını en baştan elinin tersiyle itiyor. Himesh Patel’in oyunculuğu hiç fena değil fakat böyle bir hikaye için gözümün başka birisini aradığını itiraf etmem gerek.
Film, İngiltere’de yaşayan genç ve çok da yetenekli olmayan bir müzisyenin hayatı çerçevesinde The Beatles’ın ehemmiyetini kanıtlamaya çabasına giriyor ve evet, fikir her ne kadar enteresan gibi görünse de ne yazık ki sadece kağıt üzerinde çalışıyor... Yesterday bittiğinde salondan mutsuz çıkacağınızı söyleyemem fakat “iyi ki izledim” demenizi sağlamayacağı konusunda baştan uyarmalıyım. Her şeye rağmen Yesterday, beklentilerinizi çok yüksek tutmadığınız taktirde keyifle izleyeceğiniz, çoğu zaman kahkahalara boğulacağınız bir film. Hep yazdığım gibi, yine de tercih sizin...
Puanım: 6/10