Milattan önce 3000’li yıllarda, eski Mısırlılar zamanında kediler kutsal bir canlı olarak görülüyor, hatta siyah dişi kediler tanrıça olarak kabul ediliyormuş. O yıllarda kedileri, hastalık ve ölümden korumak için kanunlar bile çıkarılmış. Daha sonra kedilere, özellikle siyah kedilere duyulan nefret, Hıristiyanlığın kendinden önceki kültürleri ve onların sembol kabul ettiği şeyleri yok etme güdüsüyle Ortaçağ’da, İngiltere’de başlamış. Daha çok yalnız yaşayan fakir ve yaşlı kadınlar kedi beslermiş. O dönemler büyücü ve cadı inancının tüm Avrupa’da histeriye dönüştüğü yıllarmış ve siyah kedi besleyen bu kadınların kara büyü yaptıklarına ve siyah kedilerin geceleri şeytana dönüştüklerine dair korku dolu halk hikâyeleri üretilmeye başlamış. Cadı konusu bir paranoyaya dönüşünce birçok zavallı kadın kedisiyle birlikte yakılmış.