Yıllarca kelimeleri ya yok saydık veya şeklini değiştirdik. Yok saydıkça, şeklini değiştirdikçe vicdanımızı, yapmadıklarımızı kamufle ettik. İşte, 3 Aralık Dünya Engelliler gününde, öncesinde, sonrasında yaptıklarımız, yapacaklarımız bu nedenle.
Sakat, topal, kör, sağır, çolak gibi kelimeleri önceleri ÖZÜRLÜ diye değiştirdik. Sanki o insanların özür dilemesi gerektiğini vurgulamak ister gibi. Sonrasında bu söz beğenilmedi ve yerine daha yumuşak bir geçişle ENGELLİ kelimesini kullanmaya başladık. Oysa kelimeleri yumuşatıyor ama hayatı onlar için yumuşatmıyorduk. Kaldırımlara park ediyor, AVM engelli park yerlerini işgal ediyor, toplu taşıma araçlarında onlara yer vermiyorduk. Ama sosyal medyada ‘Hepimiz engelli adayıyız’ diyerek vicdanlarımızı tertemiz yapabiliyorduk. İnsanların arkasından veya bulunmadıkları ortamda kişiyi tanımlamak için bastonlu, kör, sağır veya sakat diyebilirken, onların yanında ENGELLİ kelimesini kullanarak ne kadar iyi bir insan olduğumuzu, duyarlı olduğumuzu gösterme yarışı içindeydik. Oysa kelimeleri değil, hayatı onlar için yumuşatmamız gerektiğini anladığımızda bizim ve onlar için çok daha doğru olacak.
Sosyal Medya demişken, bir diğer önemli husus Engellilerin Twitter veya Instagram, Facebook gibi enstrümanları kullanma nedenleri. Burada asıl kabahat insanların bakış açısı. Bilhassa futbol dünyasında birçok engelli birey bilet, imzalı forma, resim isteklerini sosyal medyada dile getirdiklerinde birçok kimse onlara yardım ettiğini zannederek bu duruma çanak tutuyor. Oysa bu durumda onlara engellerini kullanma, duygu sömürüsü yapma şansı veriyorsunuz. Düşünün, engeli olmayan bir kişinin imzalı forma alma şansı neyse, engeli olan birinin de aynı olmalı. Bu yaptığınız onlara zarar veriyor. Onların engelleri nedeniyle bunları rahatlıkla alabilecekleri mesajını beyinlerine kodluyor.
Oysa gerçekten yardım etmek istiyorsanız, onlara eşit davranın, iş verin, eğitim imkânı tanıyın, ayırmayın, bütün olun.
SAKAT VEYA ENGELLİ KELİMELERİ DEĞİL, HAYATLARINI YUMUŞATIN.