HALUK KESİM / cumartesi@aksam.com.tr
Güzel bir gençlik yaşadım. Günümüzde Z kuşağı gibi ekrana bakarak değil, gezerek görerek, arkadaşlarımla sohbet ederek İstanbul'u yaşadım.
Kdz. Ereğli'den 1988 yılında tekrar İstanbul Kozyatağı'nda ki evimize geri döndük. Gençliğim, hatta en güzel yıllarım orada geçti.
Evimiz dört katlı bir binanın en üst katındaydı. O yıllarda mahalle kültürü hala bozulmamış olduğu için yaşıtım birçok arkadaşımla okul sonrası veya tatillerde mahallede, yakın çevrede dolaşır, gece geç saatlere kadar sohbet eder, müzik dinlerdik.
Mahallede herkesin ortak buluşma noktası Mehmet abinin sahibi olduğu Çakmak marketin önündeki duvar olurdu. İlk gelen Mehmet abiden çekirdeği alır, duvara oturur diğerlerini beklerdi.
Arkadaşlıklar güzeldi o yıllarda, ben, Kemal, Berna, Ali Kozyatağından yürüyerek Bağdat caddesine giderdik. Kristal Büfe ortak buluşma alanlarından biriydi. Daha ehliyet olmadığı için araba ile gelemiyorduk ama orada oturup sohbet ederken gençlerin deyimiyle "pati çeken" abilerimize bakıyorduk.
Bağdat caddesine gitmediğimiz zamanlarda ise Kozyatağı'nın meşhur 10B numaralı otobüsüne biner ve Kadıköy boğanın orada inip Bahariye üzerinden Moda'ya giderdik.
Moda girişinde yeni bir yer açılmıştı, merdivenle birkaç basamak inip küçük dükkân içinde harika sandwichler yerdik. Sonrasında bilardo oynamak için Bomonti'ye giderdik. Gerçi şimdilerde eski hali kalmamış.
Kozyatağı özel bir konuma ve kültüre sahip.
Kadıköy'e yakın, Bağdat caddesi yürüme mesafesinde ama hem orta gelirli hem zengin insanların oturabileceği bir yer. E-5'e yakın olması, minibüs yolu ile ortada kalması ulaşım bakımından çok elverişli hale getiriyordu. Uzun bir süre iş merkezlerinin çok dikkatini çekmesede bilhassa 90'lı yılların sonunda Kozyatağı hem yerleşim hem de iş merkezi olarak gözde bir semt oldu.
İşte iş yerlerinin açılması, öğle yemeklerinde çalışanların 1 saat içinde uygun fiyatlı ve lezzetli restoran arayışları bölgede birçok lezzet durağının açılmasına sebebiyet verdi.
Yemekte lezzet önemlidir. Doymak lezzetin bir sonraki aşamasıdır. Önce lezzetle damağınıza ve muhteşem kokuyla burnunuza ziyafet çektirmelisiniz. Ama bunun bir üst aşaması, yediğiniz eğer hem lezzetli, hem doyurucuysa kaymaklı ekmek kadayıfı gibi olur. Tadından yenmez.
Ülkemizde lezzet ve doyurmayı en iyi yapan yiyecek pidedir.
Benim Ereğli pidesine hayranlığımı herkes bilir, ancak aynı şekilde keyif aldığım bir diğer pide Bafra pidesidir.
Çıtır çıtır olması, kıymasının kavrulma şekli ve lezzeti, tereyağı gözünüzden yaş gelmesini sağlayacaktır.
Çok sevdiğim, mahallem Kozyatağı'nda Bafra Pide açıldığını duyduğumda soluğu kapısında aldım. Daha kapının önündeyken pidenin pişme kokusu beni benden almıştı. Tam 40 yıldır Anadolu yakasında faaliyet gösteren Bafra pidesinin tüm özelliklerini Kozyatağı'nda benim önüme sermişlerdi.
Sonraki yıllarda çok sevdiğim bir kardeşim olan Tolga Kuru babasından bayrağı devir almış ve muhteşem lezzetler üretiyordu.
Pide'ye yeni bir bakış açısı getirmişler. Farklı lezzetleri bir araya getiren Bafra Pide'de gerçi benim favorim her zaman klasik kıymalı ama sebzeli pideler, hele kaşarlı, mantarlı pide muhteşem bir lezzet.
Kıymalı Bafra pide söylediğinizde yanında gelen turşu sizi ayrı bir âleme götürüyor. Ve pideden her ısırık aldığınızda tereyağının harika lezzeti ve kokusu çıtır çıtır ağzınızda bir şölene dönüşüyor.
Ben bu lezzete doyamadığım için gençken iki veya üç porsiyon yerdim ancak artık yaş kemale erdi 1 porsiyonda sabit kalarak artık doyuyorum çünkü sonrasında sevgili Tolga menüye muhteşem ev baklavası eklemiş.
Bakın bunu size şöyle anlatabilirim. Yıllardır baklavayı tatlıcıdan almam. Sevgili Tolga'ya telefon açar, baklava isterim eve. Bir pidecide olan baklava, tatlıcılarda satılan baklavalardan kat be kat daha lezzetli.
Yolunuz düşerse Kozyatağı Sarı Kanarya sokakta pide ve baklava yemeyi unutmayın. Emin olun bana dua edeceksiniz.
Ve mahalle kültürünü devam ettirebiliyorsanız hiç kaybetmeyin.