MEVSİMSEL AFFEKTİF BOZUKLUK
Kapalı, yağışlı havalar ve ışık eksikliği insanları psikolojik olarak olumsuz etkiliyor. Halk arasında “kış depresyonu” olarak adlandırılan bu durum, “mevsimsel affektif bozukluk” olarak da adlandırılıyor. Özellikle mevsim geçişleri affeksiyon işleviyle ilgili hastalıkların görülme sıklığının arttığı bir dönem. İstatistik olarak bu sıklığın arttığını net olarak gözleyebiliyoruz ama nedenleri üzerine çalışmalar devam ediyor. Kış mevsiminde depresyonun daha yaygın görülmesinin günlük ışık miktarıyla ilgili olduğu düşünülüyor. Kışın evde ve kapalı alanlarda vakit geçirmek kimi insanlar için sıkıcı bir durum gibi görünse de depresyon söz konusu olduğunda bunun ne kadar etkili bir faktör olduğunu söyleyebilecek durumda değiliz. Bir de insanların hoşlandıkları durumlar değişiklik gösterir. Kapalı alanlarda ya da evlerde vakit geçirmenin her insan için aynı derecede sıkıcı olduğunu varsaymak için bir nedenimiz yok. Işık miktarının etkili olduğuna dair verilerinse daha net olduğunu söylemek mümkün…
KIŞIN BİYOLOJİK SAAT DEĞİŞİR
Kışın depresyona yakalanma olasılığı büyük oranda yapısal yatkınlıkla da ilgili. Çevresel faktörlerin de bu durumu tetikleme potansiyeli göz ardı edilmemeli. Kışın görülen depresyonun tedavisi de diğer depresyon olguları gibi yapılır. Ön planda antidepresanların kullanımı geliyor. Özellikle kuzey ülkelerinde denenmiş fototerapi (Yoğun ışık tedavisi) gibi uygulamalar kışın görülen depresyonlara özgü tedavi yaklaşımları içinde sayılabilir. İnsanların farklı mevsimlerde biyolojik saatiyle birlikte fiziksel ihtiyaçları da değişir. Uyku ihtiyacımız, beslenme biçimimiz, dinleme ve aktivite sürelerimiz kışın ve yazın farklılıklar gösterir. Bu değişikliklere duyarlı olmak ve saygı göstermek, günlük planımızı bu değişikliklere uygun planlamak kişileri kış depresyonundan korur.