Adaleti sağlamaya calışırken...

İstanbul Film Festivali kapsamında gösterilen Dragged Across Concrete, ilk uzun metrajı Bone Tomahawk'tan bu yana merakla takip ettiğimiz S. Craig Zahler'in üçüncü uzun metraj filmi…

BAŞAK BIÇAK / basakbicak@gmail.com

Kendine has stiliyle aksiyon türünde alışılmışın dışına çıkmayı başaran yönetmen, bu kez beklenenin altında bir anlatımla hayal kırıklığı yaratıyor. Western türünde çektiği ve şiddeti gösterme biçimiyle daha ilk filminden adını duyuran Zahler, ikinci filmi Brawl in Cell Block 99’ın peşi sıra gelen Dragged Across Concrete ile stilize anlatımının tesadüf olmadığını kanıtlıyor. İki polisin, bir vaka esnasında kullandıkları aşırıya kaçan “yöntem” sebebiyle açığa alınması ve kendilerini kurtarmak için bir suça karışmalarını anlatan film, yine şiddet kullanımını dozunda fakat açık bir biçimde yapıyor. Kurgusu, karakter yapıları ve bilhassa diyaloglarıyla sıradan bir aksiyondan daha fazlasını vaat eden yönetmen Zahler; hikâye anlatımını olabildiğince durağan ve yalın bir dile dönüştürüp, bunu sakin planlarıyla destekleyerek niteliğe verdiği önemin altını çiziyor. Ancak Dragged Across Concrete söz konusu biçemi, süresinin uzunluğu ve senaryoya hizmet etmeyen sekanslarıyla feda eden ve yakaladığı fırsatı kaçıran bir film oluyor. Henüz ilk sekansından itibaren, bir anlamı olmadığını öğreneceğimiz pek çok sahnenin varlığı, filmin sonunda seyirciyi rahatsız ederken; dramatizasyonu artırmak için senaryoya neredeyse tüm hayatıyla eklemlenen bir karakterin asıl rolünü öğrenmek şaşkınlığımızı daha da artırıyor. 

Mel Gibson ve yönetmenin ikinci filminde de yer alan Vince Vaughn’ın muhteşem bir ikili olduğuna ve filmi sürüklediğine hiç şüphe yok… Fakat filmin haddinden fazla uzun olması problemleri beraberinde getirirken, yapay finali de işin tuzu biberi oluyor. Açıkçası filmin yavaş yavaş yükselen gerilim tonunu, olağanca “sıkıcılığına” rağmen sevdim ama bu gerilimin bize yaşattığı katharsis duygusu, finalde büyümeli ve seyirciyi memnun etmeliydi. Yönetmen, kurgu yoluyla her iki taraftan da olaya yaklaşmamıza ve bakış açısı karakterini muğlaklaştırarak, iki karakteri de anlamamıza olanak sağlamaya çalışıyor ancak Tory Kittles’ın canlandırdığı karakterin yetersizliği ve aleladeliği, bunun önünde büyük bir engel olarak karşımıza çıkıyor.

Özetle Dragged Across Concrete, beklentileri yüksek tutmamak koşuluyla izleyebileceğiniz, izle-unut filmlerden biri… Mel Gibson ve Vince Vaughn ikilisi görülmeye değer, yine de tercih sizin…