‘Beyaz Devrim' olarak adlandırılan 1950 seçimlerinde Demokrat Parti genel başkalığına seçilen Adnan Menderes döneminde, Türkiye’de sanayileşme ve şehirleşme hız kazandı.
Ulaşım, tarım, enerji, eğitim, sağlık, sigorta ve bankacılık alanında önemli gelişmeler kaydedildi.
Daha önce Türkçe okunmasına karar verilen ezan, tekrar Arapça okunmaya başladı.
Paraların üzerinde dönemin cumhurbaşkanının resmi yerine Atatürk'ün resminin olmasına karar verildi.
Türkiye NATO’ya üye oldu.
27 Mayıs 1960 tarihinde yapılan askeri darbeyle Adnan Menderes iktidardan indirildi. Yassıada'ya hapsedildi.
Milli birlik komitesi tarafından kurulan Yüksek Adalet Divanı'nca idama mahkûm edildi.
Yassıada tutuklu bulunduğu sırada çeşitli işkencelere maruz kaldı.
17 Eylül 1961 tahinde İmralı Ada'sında idam edildi.
Ölümünden yıllar sonra 17 Eylül 1990 tarihinde mezarı İstanbul'da yaptırılan anıt mezara nakledildi.
Menderes, son mektubunda ise şu satırlarla veda etti ülkesine:
“Sizlere dargın değilim. Sizin ve diğer zevatın iplerinin hangi efendiler tarafından idare edildiğini biliyorum. Onlara da dargın değilim. Kellemi onlara götürdüğünüzde deyiniz ki, Adnan Menderes hürriyet uğruna koyduğu başını 17 sene evvel almadığınız için sizlere müteşekkirdir. İdam edilmek için ortada hiçbir sebep yok. Ölüme kadar metanetle gittiğimi, silahların gölgesinde yaşayan kahraman efendilerinize acaba söyleyebilecek misiniz? Şunu da söyleyeyim ki, milletçe kazanılacak hürriyet mücadelesinde sizi ve efendinizi yine de 1950’de olduğu gibi kurtarabilirdim. Dirimden korkmayacaktınız. Ama şimdi milletle el ele vererek Adnan Menderes’in ölüsü ebediyete kadar sizi takip edecek ve bir gün sizi silip süpürecektir. Ama buna rağmen duam (merhametim) sizlerle beraberdir”