Arjantin’de IOC delegeleri bizi değil de Japonları tercih ettiğinde derin hayal kırıklığına uğradık, neredeyse dünyamız karardı. O çok arzuladığımız 2020 olimpiyatlarını çok sayıda bahane üretip, bize vermemişlerdi.
Aslında uzun zamandır uzmanlar, olimpiyat ve benzeri forumların gelirden çok masraf yaptıklarının altını çiziyor. Son zamanlarda bu gerçeği politikacılar da kavramaya başladı.
Şu günlerde 2022 Kış Olimpiyatlarına aday kentler, değişik bahaneler öne sürüp, yarıştan çekiliyor. Davos/Saint Maurice, Münih ve Krakov, kent sakinlerinin karşı çıkması üzerine adaylıklarını çekmek zorunda kaldı. Stockholm ise "Masraflar gelirden fazla olacak" gerçeğinden dolayı vazgeçti. Oslo duyduğumuza göre, adaylıktan çekilmek üzereymiş… Ukrayna ev sahipliğine çok arzuluydu fakat son politik gelişmeler, onlara izin vermeyecektir.
Uzun vadede ekonomik gelişim yalanı, birçok ülke ve politikacıya yıllarca olimpiyat organize işini cazip kıldı, uğuruna birçok saltanatlar gördük. Genelde unutulan ama daha sonra karşılarına çıkan güvenlik sorunu ve masrafı ile birçok ülke ekonomisini çökertti.
Onlarca terk edilmiş, çürüyen stat ve tesisleri düşünürsek, ne kadar çok paranın boşa harcandığını daha net anlarız. Bugün Atina ve Saraybosna'ya hatta yeni bitmiş Soçi’ye gitseniz, onlarca boş, kullanılamayan tesis görürsünüz. Onlar sadece üç haftalık olimpiyat için yapılmış, daha sonra terk edilmiştir.
Stockholm’ün adaylıktan vazgeçme gerekçelerinden biri, bob ve kızak pistlerin boşuna inşa edecekleri, daha sonra onları kullanamayacakları gerçeği.
Böylece onca adaydan 2022 Olimpiyada sadece iki kent kaldı: Almatı (Kazakistan) ve Pekin. Seçime yaklaşık bir yıl kalmış durumda.